Kardeşim 2 yıl önce eşiyle boşandı. 3 yaşında oğlu var. Annem şehir dışında. Kız kardeşimde de hastaneye götürmek için para yokmuş. Dün akşam beni aradı. Oğlunun göğsü balgam dolmuş kusmaya çalışıyor ama kusamıyor elimde gidecek çocuk dedi. Bizi hastaneye götürebilir misiniz dedi. Bende eşime söyledim. Yeğenim dün bize gelmişti. Eşim, bugün bize geldi inşallah bizimkine de bulaştırmaz dedi. Bunu 2 3 kez tekrar etti. Kız kardeşim de duydu telefonu kapattı. Defalarca aradım açmadı. Eşimle tartıştım bunun için. Kız mecbur kalmasaydı senden yardım istemezdi dedim. Oğlumu düşünmek benim en doğal hakkım dedi. Evet oğlunu düşünmek hakkın ama yeri ve zamanı değildi dedim. Kardeşin küsüyorsa küssün ben yerden göğe kadar da haklıyım dedi. Dünden beri eşimin yüzüne bile gülmüyorum. Bana ailen için hep surat asıyosun diyor. Konu ailem olunca eşim vurdumduymaz oluyor ama kendi ailesi olunca hep en önde o var. Sizce ben mi hatalıyım ? Ben mi abartıyorum ?