Kızlar çok stresli çok korku içindeyim.derdimi size anlatmak istedim.Evliyim.2 yaşında kızım var.Evim yok.Kayseride yaşıyorum oturduğum bina 26 senelik kooperatif binası.ev kaynanamın.ama biz kaynanamla ayrı oturuyoruz.o kaynımlarla başka bir ilde oturuyor.bu sene kendine ev aldı siz oturun dedi ev alana kadar.bizde nerde ev alcaz.Ekonomi izin vermez.eşim 5 kardeş tüm kardeşlerin evi arabası heryeşi var bir benim eşimin yok.o kadar da kalbi temiz ki hep onların işlerini hall eder onlarin yolunda canını koyar ama kıymeti yok.kaynanama dedik evi bize ver herkezin parasını verek yok dedi evime değmeyin benim evim dedi.kendisi 71 yaşında.annenin övladına kıyamadığı dünyada yaşıyoruz.şimdi de depremler rahat oturtdurmuyor evde 13.katdayız kabusum oldu deprem her an korkuyla yaşamaktan mahv oldum nerde deprem olsa kayseri sallanıyor çok yoruldum ne yapacağımı bilmiyorum.Tokatda deprem olunca çok kötü sallandık geldim kaynanamlara onların evi müstakil rahat korkusuz yaşıyorlar 1 hafta daha kalıcam ortalık yatışsın artçılar dursun diye ama sonu nereye kadar çok üzgünüm siz olsaydınız ne yapardınız