Bir arkadaşım var 7-8 senelik arkadaşız. Bugüne kadar küsme kavga olayı falan yaşamadık çok iyi anlaşırız. Her şeyimizi birbirimize anlatırız. O bekar ben evliyim bi kızım var ve hamileyim. Dışarı çıkacağım zaman onu da çağırıyorum evlerimiz de yakın Bi sokak var sadece. Gel beraber çıkalım sen de hava al diyorum çünkü dile getiriyor. Sürekli evdeyim canım sıkılıyor çıkmaya bahanem yok falan diye. Ama ne zaman çağırsam gelmiyor. Yok annem evde değil yok yeni uyandım yok bugün gezme havamda değilim falan. Tamam diyorum herkes her zaman müsait olacak değil. Ben de en iyi arkadaşımla yani kızımla çıkarım o zaman diyorum o da buna alınıyor sanırım sadece peki yazıyor. Bi tane daha ortak arkadaşımız var. Geçenlerde dışarı çıkmışlar beraber. Anlattı bana bir şey demedim. Bugün de konuşuyorduk ben de dışarı çıkacaktım diğeriyle buluşacaktım falan dedi. Ve ben de bugün dışarı çıkacaktım o da bunu biliyordu. Ve benim gideceğim yerle diğer kızın olduğu yer yan yana. Ben ta sabah dedim çıkıcam diye o da az önce söylüyor ben de çıkacaktım ama çıkamadım diye dert yanıyordu. Ben de şakayla karışık ve çağırınca gelmiyorsun ama ona her fırsatta gidiyorsun falan dedim. Hemen yok öyle değil de bilmem ne de. Hamileyim diye sanırım her şeye üzülmeye başladım belki o yüzdendir ben abartıyorumdur diyorum ama yok. Cidden üzülüyorum böyle olunca. Ben mi abartıyorum acaba