Evlensipim gün adettim ben. Herkes de biliyordu yani o gün zifafın olmayacağına eminler. Biz balayına çıktık, geri geldik, sonra da evlenir evlenmez yurtdışına, eşimin işinin olduğu yere gittik. Ben tabi bilmiyorum henüz ama deli gibi hiç aşina olmadığım bir hisle boğuşuyorum.
Evde de tekim hep, kimsem yok. Aklıma da gelmiyor ki eşime danışayım, test alsın bakalım. En son adet zamanım geldi baktım yok, olabilir mi acaba diyerek 1 hafta bekledim gelmesini. Bazen gecikebiliyordu çünkü.
Eşim de işkillenmiş o gün ansızın 20 tane test aldı geldi. Ben de şaşırdım ama ihtimal verip vermeme arasında gidip geldiğim için tedirgindim de biraz... Hep ilk 1 sene bekleriz diyordum, varsa sürpriz olacaktı yani.
Gittim hepsini aralıklı zamanda 1 ay içinde yaptım. 1 ve 20 hariç hepsi negatifti. O ikisi de aşırı silikti neredeyse gözüm bana oynuyor sandım. Eşim göremedi hatta çizgiyi.
Sonra aşerme, mide bulantısı falan bekledim kesin kanıtım olsun diye çünkü kaç tane yaparsam yapayım testte çıkmıyor. Hastaneye de gidip kan vermek istemiyorum o dönem yeni taşınmışım evle uğraşmaktan Hep uyuyorum. Ayağa kalkasım yok. Meğer bebek beni yoruyormuş.
Sonra bir gün aynada kendime bakarken göbeğimi fark ettim. Kasık bölgesinde bir şişlik. Fit ve zayıf bir kızdım evlendiğimde ve hiç çok yemem. O yüzden o göbek dikkatimi çekti. Yaygan da değil böyle top gibi. Eşime söyledim, adetten de 40 gün geçmiş aha dedim ben 2 aylık hamileyim kesin.
Hiçbir gebelik belirtisi göstermedim yorgunluk hariç ve Göbeğim de öyle büyümedi çok. Düşünün 32 haftalık hamileyken uçak yolculuğu bile yaptım İstanbula döndüm kimse hamile olup olmadığımı fark etmedi. Evladım erken doğdu, 7.5 aylıkken. Şimdi 4 aylık olmak üzere Elhamdülillah
İyi ki diyorum şimdi. Evet o gün istememiştim ama bugün her görüşümde maşallah oğluma Elhamdülillah iyi ki Rabbim seni bana vermiş diyorum.