O görümce benim annem işte. 2 dayım var, büyük dayımın hanımı annemi çok sever hatta kuzenlerim "herkes anne tarafını sever, ben baba tarafını seviyorum" derler. Halam da halam diye gezerler. Yengem, anneme direkt abla der. Annem, büyük dayımı bebeklikten itibaren büyüttüğü için dayım için de yengem için de anne mesabesinde.
Küçük dayımın hanımı biz muhafazakarız diye bizi sevmez, sevmediği halde ayıp olacak belki ama biraz yaranmaya çalışan bir yapısı var. Yani çok tanışıklığım da yok zaten.
Halbuki büyük yengem direkt İzmirlilerin en muhafazakar olmayan kesiminden olmasına rağmen hiç önyargılı değildir. Kızılcık şerbeti adlı diziyi izlerken "Her muhafazakar bir değil" diye düşünüyormuş ve arayıp ne kadar çok kızdığını anlatıyordu. Annem ona veya kızına asla şöyle yap böyle yap demez, doğru olanı anlatır, sorarlarsa cevaplar ama koşulsuz şartsız sever, severiz. O yengem de benim için biriciktir mesela. Görümceden ziyade annemdeki abla samimiyeti bence.
O sebeple bu anlattıklarınıza şaşıramıyorum. Olunca, oluyor.