Çocuktan önce 3 yıl hergunumuz mükemmel geçerdi bensiz nereyde tuvalete bile gitmezdi benim güzel bı isim var dolgun bir maaşım var. Ondan öncede çok güzel bır yaşantım vardı 1+1 evde tek başına yaşıyordum. Geldi geldiği gibi hayatimi mahvetmeye başladı. Herşeyi kistladi arkadaşlarımi gezmelerimi ailemi bile. Ama ben göremedim. Çocuk oldu 1 yaşına girecek adam artık bizle vakit geçirmiyor insan gibi karşıma aldım konuştum defalarca biraz düzelir gibi oluyor sonra yine aynı sorumsuzluk. Ne aramızda düzgün ilişki kaldı nede başka bişey konuşmuyoruz konuştuğumuz tek şey para benim kazancım benim param. Demin aramış ben abimlerle yemeye gidicem diyor. Ben sabahtan beri ilk defa biseyler yedim iş çocuk ev 40 kiloya düştüm adam bize vakit ayirmayip abisigille yemek yemeye gidiyor. Çok mutsuzum bı batak sanki çırpındıkça batıyorum