Kızlar evliliğimin ilk yılında kayınvalidemin telefonla esimi arayıp darlamalarından doldurmalarından bizi bosandırmaya calısmasından dolayı biz esimle bosanmanın esiğinden döndük. Daha sonra orta yol bulundu kayınvalidem pusturuldu susturuldu. O dönem cok kötü zamanlar geçirdiğim icin ailem beni görmeye geldi ziyarete gurbetteyiz. Sağolsun annem buzdolabımı doldurup gitti memleketten her seyi getirmiş. Annemler gittikten sonra annemin getirdiği kahvaltılıkları sofraya koydum esim birden bos bulunup sey dedi ben aslında başkasının getirdiği yemekleri yemem büyü falan vardır diye dedi ağzından cıkıverdi ama sonra bi afalladı. O güne kadar annemin yemeklerine bayılır annemden özel yemekler bile isterdi. Meğerse kayınvalidem ailemin bize geleceğini duyunca esime büyü müyü yaparlar getirdiklerini yeme demiş. Esim o zaman cok toydu cahildi şu an asla annesini dinlemez ama ikimiz cok kötü günler gecirdik düsman gibiydik. Şimdi bakıyorum kızlar bana eşimin ailesi geldiğinde evde yaptığım yemekleri yememeye çalışıyolar dısarı götürsek dısarda silip süpürüyorlar. Kendileri hacı hoca tayfasından bu arada. Tarikatlara üyeler. Kişi kendinden bilir işi. Benim ya da ailemin büyü yaptığını düsünüyolar. Eşimle ne huzursuzluk yaşadıysak aslında sebebi onlar. Suçu benim ailemin üzerine atıp sıyrılmaya calısıyolar. O günden beri dikkat ediyorum benim yaptığım setleri ya yemiyolar ya da başkasına yediriyolar.Biz ne zaman eşimle ilk evlendiğimiz evden taşındık baska memlekete gittik huzurumuz yerine geldi. Eşim değişti. Kavgamız azaldı yok derecesinde. Siz olsanız şüphe duyar mıydınız?