Kızlar ben kısa bi süre önce boşandım. Psikolojik tedavi görüyorum bi kaç aydır. Dolayısıyla kendi davranışlarımı sorgulama kontrol altına alma çabası içindeyim sürekli. Eski eşimin sürekli şikayet ettiği davranışlarımdan biri sürekli kafamda kurma huyumdu mesela ve kısmen de haklıydı. Neyse son zamanlarda hep bunun üzerine düşünüyorum. Derken bugün alakasız bişey oldu. Zamanında bana yanlışı dokunmuş sonra hatasını anlayıp özür dilemiş görüşmek istemiş bi arkadaşım vardı. Ben uzun bir süre mesafeli davrandım görüşmedik yüz yüze. Bu arada yanlışı hakkımda dedikodu yapması ona söylediklerimi başka kişilerden çarpıtılmış bu şekilde duymamdı. Hatasını anladı bi kaç kere mesajlaştık sonra farklı yerlere taşındık zaten konu öylece kapandı. Neyse bu kızla ayrı şehirlerde yaşamaya başladık bi süre önce ve ben onun yaşadığı şehre geldim kısa süreliğine. Görüşelim diye mesaj attım. Ve tmm dedi evine çağırdı. Anneme bahsettim şu kişiyle görüşeceğim diye ve saçmalama gibi bir tepki verdi. Bu kız eski eşin ve benim ortak arkadaşımız onlara laf taşır diyor. Evine falan da gitme yarın birgün ayağıma kadar geldi olur adı dedi. Ay dedim ne alakası var bunaltma beni. O niye senin ayağına çıkıp gelmiyor dedi. Gitsen de onu deme şunu deme bunu anlatma o kadar bunaldım ki. Ve acayip negatif etkilendim Şuan görüşmekten vazgeçmek üzereyim neyi bahane etsem diye düşünüyorum . Ve aslında şunu farkettim annemin bu ince hesapları beni hayatım boyunca kafamda kurmaya itti ve ben boğuldum. Sizce ne yapayım bi akıl verin görüşeyim mi görüşmeyim ? Annem gururlu biridir kolay affetmez . Ben öyle bi yapıya sahip değilim. Fakat bu benim doğrum yapacağım diyemiyorum bakın gördüğünüz gibi içime bi kurt düştü yine. Ve böyle olmak hayatım boyunca başıma dert olacak.