Odaya çıkardılar biraz kendime geldim hemşire kucsğında getirdi ağlıyordu benim boynuma getirdi koydu o an sustu oğlum kurban olurum onu verene
Doğum yaptıgim zaman yüzünü gordugum an ağlamaya başlamıştım duygulanmıştım çok şükretmiştim. Her uyuyusunda nefes alıyor mu diye kontrol ediyordum
Kızım doğduğunda pek ağlamamıştı bi kere öptürüp götürmüşlerdi pek anlayamamıştım anneliği. çok hızlı nefes alıp verdiği için oksijen vermişlerdi ameliyathaneden odaya gittiğimde kızım yoktu beşikte çok üzülmüştüm sonra da yoğun bakımda olduğunu söylediler. Ayaklanana kadar sordum sürekli ne zaman göstereceksiniz ikra yı diye 6 saat bekle dediler bekledim şimdi uyuyomus sabah görürsünüz dediler. O gece sabah olmak bilmedi. Sonra eşim götürdü sabah kuveze koymuşlardı içim çok acıdı o zaman anne olduğumu anladım. Eve gidince her gece ağlardım kızım beşiğinde yok diye ama çok şükür o günler geride kaldı. Uzun oldu ama yazmak istedim
Normal Doğum yaptığım halde bırak ten tene teması göstermediler bile uzaktan 2 doktor bakıyordu aradan gördüm götürdüler zor bir doğum olduğu için böyle oldu maalesef bana dikiş atılıyordu onada karşımda bakıyordu doktorlar hatırladığım oğlum iyimi sürekli bunu tekrarlıyordum hiç bişey demeden götürdüler sonrasında benim doğumumu yaptıran doktorlar arayıp sorduda öyle durumunu öğrendim çok korkmuştum ona bişey oldu diye çok zordu gerçekten
İlk tepiğini yediğimde hissettim dedm zahide içinde Bi insan yetişiyor
Bana çok tuhaf gelmişti dogumdan hemen sonra zaten öyle uykusuz kalmıştım ki gözlerimi açamıyordum sonraki süreçte de zor alıştım yani sanki benim değilmiş gıbı inanmakta zorlandim ama bana tepki vermeye başladıkça bağlanıyorum ona yaradana kurban olayım çok seviyorum canımıı
Ben ay bebeğim nasıl durumu nasıl diye bağırıyordum ebemde bak bak ağlıyor dedi bu iyi bisey korkma.dedi
Bu ne beeee kara kuru bişe hiç bana benzemiyor diye dedim ebeme herkes gülmüştü
378,294 soru
11,322,867 cevap
34,773 kullanıcı