Tamamen dertleşmek için yazıyorum kızlar kimseye anlatamıyorum. Ben geçen hafta işi bıraktım kızımı çok özlüyordum, çalışma saatlerim çok uzundu, eşim iyi bakamiyordu benim kadar. Sağlıklı yemek yiyemiyordu kızım falan dayanamadım kıyamadım. Bakacak kimsemiz de yok. Eşim sürekli laf sokup duruyordu. Bakalım şimdi güzel sağlıklı yemekler yedircek misin, güzel bakacak misin diyordu. Her seferinde diyorum ki kalbimi kiriyorsun annesiyim ben böyle söylenir mi. Neyse dün eşime dedim ki ben mutfaktayim bezini sen degistirsene. Bana gene hani çok özlüyordun kızını al sen değiştir dedi. Banada geldi gelenler bana laf sokup durma artık yeter diye bağırdım. Her seferinde beni böyle delirityor çıldırtıyor sonra da sus kes sesini konuşma artık yeter diyor. Dün de gene sus artik yeter dedi. Bende girdim yatak odasına kilitledim kapıyı yattım ağlıyorum bu kapıya vuruyor açmaya çalışıyor olmadı. Kapı kulübünü kırmış. En son seninle uğraşamam yarın gidin annenin evine bak şimdi anneni arıyorum görürsün dedi. Beni tehtid etmesinden ne kadar sinir olduğumu biliyor. Ne kadar üzüldüğümü biliyor daha önce de annene mesaj attım demişti anlatmıştım. Bu sefer hiçbir şey demedim bile açtım sadece kapıyı. Öyle işte konuşmuyoruz artık nefret bile etmiyorum. Suratını görmeye tahammülüm yok.