Kızlar hep aynı şeyleri yaşamak niye ama

Question

Çocukken den başladı , genç kız oldum , evlendim kadın oldum anne oldum hiç bitmedi. Yaşamam bile suçtu sanki , kendi halimde kendi derdimdeyim , sadece yaşamaya çalışıyorum ama o bile suç . Annem babam ayrıydı , annanemin evinde büyüdük , yediklerimiz bile söylenirdi, her yaptıgımız suçtu , oturmamız sokakta oynamamız, yatmamız , kalkmamız . Babam hiç bakmadı ama babam hep kendinde hak gördü , hiç kendini suçlamadı , annem bize baktıgı için hep minnet duydurdu çünkü bizim yüzümüzden hayatını yaşayamadı. Genç kız oldum en ufak hatam herkesin ağzındaydı, insanlar evlatların hatalarını köşe bucak saklarlar bizim hep ortada herkes laf söylerdi. Şimdide koca kadın oldum bu 4. gebeliğim, kendi kendime yetmeye çalışıyorum kimseden beklentim yok, hamile iken anneme baktım yine kimseden bişey beklemedim , yanj kimseye zararım yok ama sanki ben insanlardan birşey istiyorum gibi söylemedikleri kalmıyor. Kusura bakmayın biraz bunaldım içimi döktüm . Hiçmi bitmez insanların suçlaması , hiçmi demezler bizim üstümüze vazifemi , bizmi bakıyoruz çocuklarına , bizmi doyuruyorum karnını bu kadının , konuşmaya utanmıyorlar.

Answer 1

Duyma canım. Kötü bir çocukluk olmuş. Babana zaten diyecek laf bulamıyorum. Baba olmak mı bu da yani. Anneler de hep böyle. Benim annem de siz varsınız diye boşanmadım der mesela. Bunun yükünü bize yıkıyor farkında değil. 

Çocuk meselesine gelince, sana bunları kim diyorsa onları çıkart hayatından. Senin kararın istersen 3 çocuk daha doğur. Bakacak büyütecek olan sensin. Kendinde bu gücü buluyorsan herkese b.ok yemek düşer. 

Comments

Duymamaya çalışıyorum, tamam desinler boşver diyorum , kendimi motive etmeye çalışıyorum ki zaten hayat yeteince yoruyor insanı ama ne bileyim işte , sanırım biraz yoruldum hani tahammül üm sınıra geldi.

Answer 2

Demezler o yüzden sen diyeceksin yüzlerine vuracaksın.ya da uzak bi yere gidip çevreni değiştireceksin en azından belki mahalleni değiştirebilirsin yapabiliyosan 

Comments

Şuanda imkanım olsa durmazdım zaten ama hem maddiyat hemde ufak bebek le hamilelik elimi kolumu bağlıyor,  hani sıkışırsın ya bir yere öyleyim işte.

Answer 3

Sen kulağını kapa canım böyle şeylere. Kendin de söylüyorsun. Böyle insanlar her zaman var ve olmaya da devam edecek. Tek seninle dertleri yok herkesle var. O yüzden asla umursamayacaksin

Comments

Kapaya kapaya bir hal oldum , durmuyorlar hani yoruldum artık bir salın kardeşim diyesim geliyor.

Answer 4

Belki de sen tutum ve davranış olarak değişmelisindir ,sen aynı olduğun sürece sonuclarin değişmemesi normal değil mi ,artık bir eş, anne kendi hayatına yön vermiş bir kadınsın ne o eski küçük kızsın ne de ortada büyüyen bir genç kız bence sen çizgilerini biraz olsun çizmeyi dene..

Comments

Evet son 1 senedir bazı kişilere bu dediğini yapıyorum ama kafam rahat demekki kalanlarada yapmak gerekiyor ,

Answer 5

Ornek bir ailen olmamis ama sen cok iyi bir anne olmussun yazdiklarindan bana bu gecti rabbim icine ferahlik versin moralini bozanlarida cikar hayatindan 

Comments

Evet örnek bir ailem olmadı ama elimden geldiğince yapabildiğimce evlatlarımı sevmeye ve onlara iyi annelik yapmaya çalışıyorum, valla uzaktan bile yetişiyorlar anlamadım ben. Uzak duruyorum yinede susmuyorlar

Answer 6

Eşin nasıl birisi sana karşı

Comments

Eşim en ufak sorunu bile konuşmayı sevmeyen birisi , ona göre ben herşeyi çok kafama takıyorum, tabi kendince haklı 43 yaşında hala anası babası arkasında k benim halimden ne anlar

Answer 7

Cevabını ver kimseye minnet etme valla sustukça üstüne geliyorlar insanin

Comments

Evet zaten istesemde susamıyorum .

Answer 8

Sorma canım sorma benzer bir hayat yaşamışız herşeyimiz batıyor insanlara yaşamanın bile yük geldiğini düşünürüm bazen benimde babam sahip çıkmadı taki avukat olucam yalanını birisinden duyana kadar sonra avukat olmayınca bıraktı geri ona göre kendi sışında herkes haksız koca desen ayrı anne desen ayrı dert ya hani liseye giderken annemin teyzesinin bile bana söz söylemeye hakkı vardıda kimseye benim hakkım yoktu küçük dayım çok sinirlidir birkaç kez boğarak öldürmeye kalktı başlarda tepki gösterirdim tepki gösterdiğim için annemden dayak yedim son zamanlara yakın artık tepki bile göstermiyordum ananemlerde içten içe yaptığım herşeyi başıma kakardı tüm mahallenin benim üzerimde söz söyleme yetkisi vardı kafamı kaldırıp insanın yüzüne bile bakamazdım hele erkek birininkine gözlerim çok dikkat çekiyormuş laf olurmuş söz olurmuş markete girdim annemin altın borcu vardı birine 5 bin tl ve 2 tam altın sırf annemin borcu için girdim işe markette çalışırken mahallei gördü beni sevdiğimden değil zaruriden her müşteriyle muhabbet kurup gülümseyerek uğurlamamız lazımdı müşteriyi zincir cirosu düşük marketti anneme senin kızın ****** olmuş gelen geçene gülümsüyor erkeklerle muhabbet ediyor demişlerdi gitmediğim bir yere kendimden büyük bir adamla sarmaş dolaş olduğumuda söylemişlerdi nefes almak insana yük olurdu ya hani iftiralar baskılar ve birçok şeyle yaşadığım 25 yılım oldu bu hayattan kaçmak için evlenmedim annem 43 yaşında ve çok hasta gözüm arkada gitmesin yarın birgün bana birşey olursa gözüm arkada kalsın istemem dedi ve beni görücü usulü randevuya göndermeye başladı 22 yaşındaydım hayatımdaki erkekler okuldakiler dahil 2 elin parmağını geçmezdi eşim sessiz sakin  kendi halinde benden 12 yaş büyük bir adamdı olur dedim zaten bizde sevenle evlenilmez pek fazla eşimle 3 kez 3 er saat buluşabildim dışarda onun dışındada görüşmedik zaten nişan sonrasında ha bide 1 gün nikah ve ev alışverişine gittik bilmiyorum seviyormu beni ilk başlarda seviyordum yalan değil onun kalbini kazanmak için neler yapıp ne laflar işittim şimdi ise güya seviyor ama ben yorgunum seviyor dediğime bakmayın sadece sözde o sevgisini gösteremezmiş insan değer görmeyince intiharı bile çok düşünüyor bu yaşıma kadar intihar etmediysem  allahın verdiği canı alıpta büyük günahkarlar statüsüne düşmemem dir şimdi hamileyim tüm sevgim herşeyim ona ait bilmiyorum o beni severmi anneme dedim sizin döneminizdeki terbiye adı altındaki çocuklara büyğklerin yanında sevgi göstermemeyi benden çocuğuma karşı bekleme ben kızım diyede severim onu herkesin içindede öperim sarılırım kucakalrım oynarım onunla çocuk olurum ben sen değilim dedim annem olmaktan korkuyorum ha evet babamlar tarafından büyütmedikleri içinde minnettarım orasının durumu daha vahim zira  anneannem ve dedemide seviyorum bunca zaman benim yaptığjm herşeyi başıma kakmalarına rağmen yinede sevdiklerini düşünüyorum bilniyorum yada kendimi kandırıyorum ama şunu biliyorum bana her baktıklarında babamı gördüler

Comments

Sana çok üzüldüm mesele ne biliyormusun akılsız ana -babanın cenemesini çocuklar ödüyor sende en büyük örneğisin ama şunu söylim içini bir nebze ferahlatmak adına  bizden önceki nesil cok cahil özgüvensiz berbat bir nesil bi cogumuz senle aynı şeyleri yaşamışızdir ve hala o insanlar cok sıkıntı  o yüzden sen cocuguna odaklan buarada post sahibi değilim

---

Annem boşandıktan sonra beni 1 kere kızım diye sevmedi çağırmadı halende çağırmaz büyüklere saygıymış babam ananemleri suçluyor çok kez isyan ettim bu hayata ben erken doğmuşum 30 haftslıkmışım dedimki kendime hep keşke o doğumdan çıkmasaymışım dayım benden 3 yaş büyük o beni döverken yada boğarken karşılık verirsem terbiyesiz statüsüne düşerdim boyu uzundur beni boğarken ayaklarımı yerden keserdi yere değmezdi ayaklarım bende o  can havliyle bacak arasına doğru vururdum o zaman beni bırakırdı oda hani erkeklerle görüşme yada uygunsuz giyim felan değil ona karşılık verdim diye dayak yerdim sonra anneme senin kızın bana vurdu diye lanse eder daha çok dayak yerdim benim o evde kıyafetlerim dışınds birşeyim yoktu yattığım bir çekyat vardı  sabah erken saatlerde toparlar üzerini örter üzerine yataklarımın eşyalarını koyardım hani o filmlerdeki gibi hayatlara bazen özenirsin ya olmadı işte  evlenirkende bir iki defa nişan atmayı düşündüm ananem karşı çıktı adın o adamla çıktı atamazsın namussuz derler dedi elalem hep bizden önde geldi ben biraz celalliyim annemlerdeki diğer kişilere karşı başıma buyruğum dellenip nişanı atacaktım annem engel oldu işte dur bekle tanı diye 6 ayda evlendirdiler beni ha sağolsunlar çeyizimin büyük kısmını ödediler aman babası yokmuş diyiptr ezmesinler dediler ilkokulda babasızlıktan çok ezildim 8 senem kabus gibiydi ha hiçmi iyikilerin yok diceksin iyiki 4 yıl lise okudum iyiki arkadaşlarımla tanıştım onlar benim iyikilerim kabir azabı gibi geçen hayatımın 4 yıllık gül bahçeleri kilo aldım lisede ilkokulda erkekler döbüyo diye lisede yeni bir yer yeni hayat dedim ve kalıplandım ve spor yapıp kaslarımı geliştirdim sınıfta erkeklerle şınav ve bilek güreşi müsabakaları düzenledim hiçbir erkek beni dövemedi lisede ve karakteri güzel arkadaşlarım vardı hatta ilk o  zamanlar birini aevdim ama annemler izin vermedi ayırdı daha neler nelrr anlatsam dram statüsündr roman olacak bir hayatım vardı

---

Senin hayatında çok zor geçmiş , bakıyorum kimi insanın hayatında ne olursa olsun kimse tek bir laf söyleyemiyor çünkü ailesi arkadında oluyor , bizde nasılsa savunacak kimse yok diye ağzı olan konuşuyor. Ben bu yüzden kendimi savunmayı çoktan öğrendim ve refleks oldu bende. Ama yoruldum işte gönlüm çok yoruldu, annem 5 sene önce demans oldu bildiğin 2 yaşındaki bir çocuk gibiydi , çocuklarımla birlikte ona çocuğum gibi baktım ablamla sırayla ve son 1 sene yatalak olarak baktık ve 3 ay önce vefat etti. Daha acımı bile anlayamadım ,hislerim çok karışık. Anneme baktıgımız süre içinde tek bir akrabamızdan ne yardım aldık nede birgün bir ihtiyac8nız varmı diyen olmadı bize ki ben bu arada doğum yaptım . Kırklıydım hem bebeğime hem anneme baktım . Yorgunum arkadasım son 5 senede ne kada yorulduğumu neler hissettiğimi kimse bilmiyor bilmesinler tamam ama azıcık saygı ya acı yada saygıları yok

---

Benim annemde 9 ay bir sebepten içeride yattı hemde masum yere ilk mahkemede dışarı çıktı o süreçte kimse benimle konuşmadı yardım etmedi bu süreçte dedem vefat etti annem dedeme karaciğer verecekti genetik siroz hastasıydı dedem yengem sadece dedemin cenazesine gelip cenaze bitince kalktı dedem  ve ananem çevresi tarafından sevilen biriydi sürekli misafirler geldi onlara hizmet ettim memlekettekilere baktım anneme ben söyledim babasının öldüğünü içeride üzüntüden behçet hastlığına yakalanmış vücudunda sorunsuz 1 yer yok halen daha beyin damarları tıkalı doktor tansiyonuna dikkat et her an kalıcı felç yada ölüm dedi ananem bu süreçte alzaemira benzeyen birşeye yakalanmış üzüntüden bir yandan ona sahip çıktım bir yandan anneme destek olmaya çalıştım ananem şuan iyi ilaç kullanıyor hafızası düzeldi büyük dayımda küçük dayımda tüm resmi işleri bana bıraktı bırakmadı aslında yıktı bu süreçte tüm resmi dairelerle ben haşır neşir oldum daha 19 yaşındaydım bu olaylar olurken annem çıktı ama resmen ayaklarıyla girdiği yerden tekerlekli sandalyeyle çıkmış gibi oldu şimdi günde 40 tane hap kullanıyor belinde fıtıkta çıktı o yürürken birden pat diye düşmesine ssbep oluyor tehlikeli yerdeymiş şimdi böyle devam et dediler hayatına 7 aylık hamileyim koluna girip ben götürüyorum hastaneye evlendiğimde evlendiğim bölgenin çarşısına gitmek istedi emin misin dedim gidelim dedi iyi dedim götürdüm 2 defa yüz üstü yere düştü fıtık bacaktaki sinirlerdeki elektrik sistemini kesiyormuş iki dayım içinde annemle ananem önemli değil  kendi bildiklerini okurlar halen ikiside kardeşim hastaymış birgün bakayım demedi kızı baksın damadı baksın diyorlar bakmak sorun değil evim 2 saat ötede kalkıp gitmek sorun oluyor yaşadığım yerdeki hasfanede küçük annemin tedavisini yapmıyor öyle işte tatlım seni anlıyorum biride çıkıp teşekkür ederim demez geçen oturdum ağladım annemin yanında yoruldum diye sen depresyona girmişsin belli ama psikiyatriye gidemezsin deli derler ayrılırsan eşiden çocuğun velayetini alırlar dedi üstelik adın deli olur dedi

Answer 9

Karşılarıma gecip tabiri caizse cemkirmezsen asla susmuyorlar. En azindan sen içindekileri dökmüş olursun. Kime ne onlara ne..