Bizim gelin... Daha çok toy ve asla empati kuramaz, maddiyatçılığını gördük evlenirken ama en çok bencillik... Empati sıfır bencillik en önde gidiyor. Tek çocuk olarak büyütülmüş hayat onun etrafında dönmüş sevgiye ilgiye çok muhtaç ama bencil olduğu için arkadaş çevresi ve kocasının ailesi ( biz yani) tarafından tepki aldıkça da absürt şekilde kendisinin kıskanıldığına inanmaya başlayacak kadar da eleştirye ve aynaya bakmaya kapalı... Şahsına iltifat ve ihtimam gösterilmesine muhtaç ve eksiklik olduğunda ( normal insan gibi davranman yeterli gelmiyor özel ilgi istiyor) soğukluk yaptığını fark etmiştim, insan ilişkilerinde azıcık fazladan verici olmaz asla, iyiliği ben yapayım empati kurayım onun da hayatında şöyle şeyler vardır olaya böyle bakmıştır demek yok, istediği olmayınca saldırgan olmak var, kendisi hep haklıdır ve manipülasyonu çok iyi kullanıyor. Aynı şeyi kendisi yaparken sorun olmuyor başkası yaparken çok sorun oluyor ve bu bakış açısından kaynaklı problem çok yaşadık onunla. Eskiden çok muhabbet ederdik çok iyiydi aramız ama gerçek yüzünü gördüğümden beri şuan aramız fena değil olsa bile görüşsek bile eskisi kadar kendimden bahsetmek istemiyorum, ne bileyim, özel derslerimi nereden bulduğumdan hafta içinde neler yaşadığım gibi. Çünkü kendisi de benim işime benzer bir iş yapmaya başladığında benimle hiçbir şeyini paylaşmadığını fark ettim. ( Enteresan ki o da benimle paylaşmıyorsun diye başka bir arkadaşıyla kavga etmişti halbuki kızda bi sorun yoktu neyse) sanki kıskanılmaktan korkuyor gibi geliyor bana, ya da güvenmiyor. Onun reklamını yaptım akrabamız sonuçta, seans ücretlerini ısrarla söylemedi bana, saçma değil mi benim herşeyim açık ortadaydı ben de anlatmamaya karar verdim b sefer de hiç sohbet açılmaz oldu , en son evine yemeğe davet etti bizi, yanımıza gelip sohbet açmak yerine başka bir kardeşimle yeni aldığı pahalı bilgisayarıyla ilgilendi incelediler. Hadi gelme yanımıza uzaktan laf at mesela nasılsınız neler yapıyorsunuz diye. Bir kez bari ben sohbet açmayayım bakalım o nasıl davranacak dedim sonuç bu. Yemeğe davet etti saolsun ama sohbeti muhabbeti iletişimi hiç iyi değil, ben de aksine hayatımda en güçlü yanlarımdan ve önemsediğim bir taraftır iletişim. Şuan aramız kötü değil ama yaşının küçüklüğünden bazı empati yoksunluğu bariz olan ve beni kendinden soğutan türlü türlü olaylar yaşıyoruz, mesajlarımın istediklerini cevaplayıp istediğini cevaplamaması bunlardan hafif orta düzey olanı denebilir. İlerlemiyor kardeşim sohbet ortak noktamız bitmiş resmen bu kadar kendisi odaklı biri olduğunu bilmiyorum ve sanki yeniden tanışıyorum onunla, e akraba günlerinde de ne yapıcam şimdi ben biraraya gelince... Samimiyetsizlik çok geriyor beni yaa