Bekarken bende abimin çocuklarına baktım 3 tane. Eski eşi abimi aldatmıştı kadın kaçtı sığınmaya gitti aileler sakinleşene kadar bir süre olaylar yatışana kadar orda kaldı bir süre, o zaman da kapalıydı sonradan açıldı orda da bir süre kalınca arkadaşlıklar edindi çıktı ordan gitti kayıplara karıştı. Zaten öz amcamızın kızıydı Abim ve eski eşi boşandı annesi istemedi çocukları rahat olsun diye, sonra hep kaçak yaşamaya başladı hala da öyle evlendi diye duyduk ama evlendiği kişi de kendi gibi biriydi hala da çocuklarını yanına almıyor önceden gelip doğru düzgün görmüyordu ayda bir sabah alırdı akşam olmadan bırakırdı, çocukları tatil amaçlı yanına gönderdik dedi 1 ay çocuklar yanımda kalsın dedi 1 hafta sonra çocukları gönderdi. Çocukları o zaman bıraktığında kız bebek 3 aylıktı diğeri 1 yaşında abileri ise 10 yaşındaydı. Bende daha o zaman yeni liseye gidiyordum o yüzden okulu bile yarıda bırakmıştım annem çalışıyordu nöbete gidiyordu çok zor zamanlar geçirdik. Madem bakmayacaktın ne diye 3 tane çocuk yapıp ortada bırakıyorsun. 3.yü yaptığında o zaman hayatında biri vardı yapmasaydın madem. İnsanlar hayatını yazmak istese her insandan bir roman yazar. Çok şükür o günler geçti çocuklar büyüdü okula gidiyor ben evlendim. Baktıklarım yeğenlerim olduğu için bakımlarında olsun sevgilerinde ilgilerinde olsun herkes elinden gelenin en iyisini yaptı.