Tek çocuk olarak büyüyen ben insan malesef bu psikolojiyi atamıyorum ,ömrüm boyunca kendimi yanlız hissettim, halada öyle hissediyorum, yani oglunun psikolojisini çok iyi anlıyorum, bende kuzenlerim gelince çok mutlu olurdum, bizde kalırlardı, oynardık ederdik , ama onlar bir farklı idi herkesin evinde oynayacak kardeşi vardı, herkes birşey alırken abisine ablasına kardeşine ayrirdi abimede alayım kardeşimede alayım gibi , birşey olunca yine kardeşine koşardı, ben de hep içime atardım, özenirdim diğer çocuklara ha çok iyi koşullardan yetiştim ailemin maddi imkanı çoktu, ama bazı şeyleri maddi şeyler tamamlamıyor malasef ,yani geçici bir durum olmuyor canım , bu arada benim bebeğimde tek çocuk olarak kalacak, mecburi sağlık sebeblerinden, mecburi bir sebebten ötürü ama imkanı olan bir kardeş yapsa çok iyi olur tek çocuk olmanin psikolojisi bir ayrı oluyor 30 yasinada gelsen insan hala kendini yanlız hissediyor