Kıyamam ya benim kedim vardı sarman bebekken sahiplenmiştim sokaktan adı tarçındı okadar akıllıydıki birgün annemin pencereyi açık bırakması sonucu aşagıya düşmüştü beli kırıldı 3 gün yaşadı öldü ben kahroldum içimde hala acısı durur 2 yıl geçti ama evladım gibiydi koynumda uyurdu okadar aglamıştım ki evden insan cenazesi çıkmış gibiydi aynı hayvanlara alışınca ve onlar ölünce insan kendini boşlukta hissediyor hâlâ ciğerim yanar tarçınıma allah rahmet eylesin