Geçen pazartesi doğum yaptım 5 gğn annem kaldı yanımda iyi gibiydim sonra kaynanam güya bakmaya. Kadın beni hiçbir zaman beğenmedi her zaman hissettirdi. Umursamadım ben. Şimdi burda ben ne desem zıttıma gidiyo öpmeyelim bebeği fazla diyoruz hiç öpme demiyoruz yine de inat yapar gibi çocuğu yüzlerinden öpüyo, sigara kullanan biri olduğu halde. Eşim benim için bişi yapacak olsa baban hiç yapmazdı diye başlıyor. Bi akrabası doğum yapmış bakanı olmamış her şeyi kendi yaptı diyo bana böyle sanki ben büyütüyorum gibi ima ediyo yani. Ben 9 10 saat sancı sonrası açılmam olmayınca mecburen sezeryana girdim sürekli bide normal doğursaydın görürdün diyo ben üç tane doğurdum diyo. Sürekli beni olumsuz etkileyecek sürekli beni eleştirecek şekilde yerecek şekilde konuşmaları var. Çok üzülüyorum ağlıyorum bazen bebeği emzirirken bile ağlıyorum. Meme ucum çıkmadı ben de silikon meme ucuyla emziriyorum her emzirmede de kendiminkini alır mı diye deniyorum ona bile karışıyo gelip mememe bakıyo. Bebeğim üzüldüğümü anlar üzülür diye sütüm kesilir diye çok korkuyorum çok üzgünüm engel olamıyorum kendime.