0 oy
808 göst.
Diğer kategorisinde (1,064 puan) tarafından
Beni libçleyen çok olur biliyorum ama kimseye anlatamıyorum Derdimi bebeğimi seviyorum onunla konuşmak bana gülmesi beni mutlu ediyor (3aylık) ama geri kalan herşey bana resmen ızdırap oluyor hergün aynı düşüncelerle uyanıyorum anne olmak bana göre değilmiş çocuk yapmamalıydım yorgunum mutsuzum dört duvar arasında tıkılıp kaldım . Öncesinde zaten mızmız çabuk sıkılan çabuk depresyona giren bir tiptim kendime şaşırıyorum nasıl çocuk sahibi oldum diye.sürekli geçmişimi düşünüp çocuksuz özgür hayatın çok güzel olduğunu ve asla geri gelmeyeceğini bu düşünceler içinde boğuluyorum. Sonra bunları düşündüğüm için de kendimi suçluyorum ki suçluyum buna hakkım yok bebeğimin ne suçu vardı onu ben dünyaya getirdim ve bakmak zorundayım:( Allah beni affetsin inşallah bu duygu halinden çıkarım ama şu sıralar kafayı yemek üzereyim 

29 Cevaplar

+5 oy
(3,023 puan) tarafından
Linçlemek mi? Çoğu kadının yaşadığı bir durum bu. Kendine alan yaratmaya çalış, bakım yap, kitap oku. Bunun dışında bebeğin 5  6 aylık olunca oyun gruplarına katıl. Hem çevre edinirsin, hem bebeğine sosyalleşme olur. Zamanla düzene oturacak herşey, kendini suçlama.
(35 puan) tarafından
Evet bende merak ettim oyun gurubunu bekliyim burada
(410 puan) tarafından
ben de
(3,023 puan) tarafından
internetten araştırabilirsiniz, geneli ücretli oluyor. Ama anne bebek kafeleri de var çoğu yerde içeceğinizi falan ödüyorsunuz böyle yerler de var.
(4,276 puan) tarafından
Bizim mahallemizde oyun grubu var ama en kucuk 1 yasindan itibaren aliyolar. Haftada 2 gun 1 er saat demisleri. Fiyati yuksek oldugu icin gondermedim. Ayda 8 saat icin 2 bin lira istediler. İnternetten bakin.
(7,789 puan) tarafından
Ankara'da ücretsiz yerler var. Belki bulunduğunuz şehirde de vardır
-Reklam-
+1 oy
(394 puan) tarafından
ben de cocuk olduktan sonra yasamanin tadini aldim.cocuklarim.olmadan once herkes bk gibi gorunurdu gpzume simdi de oyleler.cocuklarim baska bi alemden geldi sanki onlar disinda kimseyi sevmiyorum
(3,944 puan) tarafından
Hahahs bu nası yorum kız
(394 puan) tarafından
valla oyle
tarafından
Aynı ben :)parka gidiyoruz ya sanki ilk defa parka gidiyormusuz gibi mutlu oluyorum hersey anlamli olmaya basladi gozumde sanki yeniden dunyaya geldim cocuklarimla
(9,677 puan) tarafından
Ay koptum yoruma :))
0 oy
(5,413 puan) tarafından
Bebeğin biraz büyüsün en sadık arkadaşın olacak beraber gezip eğleneceksiniz :) daha küçücük ve sana muhtaç olduğu için bu düşüncelere girdin sadece sabret 
0 oy
(376 puan) tarafından
Tek bakiyorsaniz bunalmissinizdir ama sabredin. Bu günlerde emin olun geçiyor. Size arkadaş oluyor. Sizle sohbet ediyor. Annelik kolay bir şey değil.. yavrunuzla bugunlerin tadını cikarin 
0 oy
(2,443 puan) tarafından
Zorlanman çok normal dört buçuk yaşına yaklaşti aynı isyan demeyimde soylenmeyi bende yapyorum çocuk büyütmek çok zor ama eksikliği de çok zor çocuğun o yüzden Rabbim evlat gibi müthiş birşeyi bize nasip etmiş Şükür etmek lazım 
0 oy
(1,061 puan) tarafından
Yani çocuğu sen getirdin mecburende sen büyütüceksin madem öyle önceden düşünecektin ona göre getiricektin depresyon halindesin herkeste olabilir ama bu süreçler geçici böyle düşünüpte kendinide çocuğunuda yıpratma o sana çok muhtaç yazık günah. 
(6,465 puan) tarafından
Tecrübe etmediği bir şeyi nasıl düşünebilir ? Yorumun mantıklı mı sence ?
(574 puan) tarafından
Bu ruh halini çeken bilir bilmeyen de hemen yapıştırır dogurmasaydin.yasamazsiniz umarım
0 oy
(10,097 puan) tarafından
Kiz niye evlendin ya madem :) cabuk sikilip mizmizlaniyosan
(1,064 puan) tarafından
O da hataydı zaten
0 oy
(991 puan) tarafından
Lohusalık bitmiş ama lohusalık duyguları bitmemiş bence normal
0 oy
(102 puan) tarafından
Bende aynıyım, 50 günlük bebeğim, bebekleri çok severim gezmekten çok evde durmayı severim ama ben bile bunaldım, oğlumu çok seviyorum iyiki dogurmusum ama çok yoruluyorum ev işlerine yetişemiyorum sağolsun çoğunlukla eşim yapıyor, sürekli uykusuzum biyerlerim ağrıyor halsizim ayrıca  daha 1 senelik evliyim eşimle gece yarısı canımız sıkılsa dışarı çıkardık, saat farketmez canımız ne isterse yapardık eski serbestligimjzi özlüyorum, sanki eşimle aramizdaki eski bağ kalmadı gibi hissediyorum
(192 puan) tarafından
Eşin çalıştığı hâlde ev işlerinde yardımcı oluyorsa maşallah valla. Ben neler çektim:(
0 oy
(13,400 puan) tarafından
Şu an zorlandığın için böyle düşünüyorsun çocuk yaparken ne bekledin bilmiyorum ama böyle olması normal değil mi sonuçta bakıma muhtaç minnacık bir şey büyüdükçe sana yük olarak gelmeyecek artık bu arada çocuksuz günlerimi özlüyorum deme Rabbim korusun sen artık çocuksuz günlerine gönemezsin dönsen bile eskisi gibi hissetmezsin kendini iyi hissetmen için çocuğun biraz büyüyüp seninle hayatı paylaşması gerekiyor 
0 oy
(4,276 puan) tarafından
Seni cok iyi anliyorum. Muhtemelen evde tum gun bebeginle teksin. Gun icinde bi gelen giden yok,sen bi yere cikamiyosun. Esinde isten gec gelip yardimci olmuyodur. Bebeginde uyumuyosa gunler daha da zor geciyodur. 

Lohusalik depresyonu olabilir ve cok normal bi durum birden hayatin tepetaklak oldu. Sorun senin bebekle aylardir evde kapali kalman. Tum gun bebekle ilgilenmen. Kendine hic vakit ayiramaman. Uyku,dinlenme,yemek yeme gibi temel ihtiyaclarini bile karsilayamaman. 

Eskiden insanlar daha ic iceydi, konu komsu akraba vardi. Tabi olumsuz yonleri de var. Ama ozellikle yeni dogan doneminde bence kadin icin iyi oluyodu. Birisinin gelip 1-2 saat bebekle ilgilenmesi cok guzel bisey. Ya da bi komsuya gidip 1 saat vakit gecirmek kahve icip sohbet etmek bile insana cok iyi geliyo. Kapida sana tatli getirmis bi komsuyu gormek. 

Bebegini guzelce giydir arabasina koy yarim saat bile olsa cık yuru sana cok iyi gelecektir. Biz her gun cikiyoruz yagmur yoksa.
(5,413 puan) tarafından
Destan yazmışsın ama hanımefendi kimseye cevap vermemiş :) en sinir olduğum durum
(4,276 puan) tarafından
Ayy evet ,
Benim de bebegim gece 4 te kalkti uyutamadik. Bi sinirle yazmisim icimi dokmusum :D
(5,413 puan) tarafından
Ahaha insan bazen yazdığı destana üzülüyor :D ne bileyim bi teşekkür bile yeterli bence
(1,064 puan) tarafından
Teşekkür ederim ayrıca özürdilerim cevap yazmaya geç kaldığım için sorularımı kontrol ederim ben ara sıra o dönem demekki psikolojik bunalımdaymışım şimdi baktım çok mantıklı cevaplar
0 oy
tarafından

Alisirsin havalar soguk benegin kucuk hele az daha toplasin havalarda guzellessin birlikde cikar gezersin hic emgel degil sadece iki bebekle cikilmiyo benim ikinci iki aylik birkere 30 gunlukken ilkkez esimsiz iki cocukla asiya gittim buyuk oglumu köpek isirdi altina aldi zor kurtardım dahada cikamiyom ikinciyi yapmayin hemen :)

0 oy
tarafından
Psikologa git bence sen canım seni niye linçleyelim 2 çocuğum var ben bile bazen bunalınca böyle düşünüyorum insanız tabi çocuk olduktan sonra hayat şartlarımız yaşantımız değişiyor 
0 oy
(2,568 puan) tarafından
Bi destek alabilirsin, ilk 6 ay bu dusunceler olabilir lohusaliktan ama ben destegi oneririm eger basa cikamiyosan.
0 oy
(2,158 puan) tarafından
Ben çocuklarımla çok mutluyum çünkü onlarsuz nasıl vakit gecer bilmiyorum on dokuzumda anne oldum bebekken zor ama o ilk anne degisleri herşeye bedel ya ben çok çocuk seviyorum dört evladım var en küçüğü iki buçuk yaşında en büyük yirmi onlar varsa hayat var. herşeyi onlarla birlikte yaşadım belki ondan
0 oy
(226 puan) tarafından
Lohusa depresyonu yaşayan her anne anlar seni bende aynı şeyleri yaşadım ilk 6 ay ızdırap gibiydi doğru düzgün sütüm bile gelmedi ama sonraları bı düzen oturttuk çok kasma kendini geçici bir süreç bu 
0 oy
(1,348 puan) tarafından
Bence kafanı boşalt derim bu çocuğada yansır hepimiz aynı şeyleri hemen hemen yaşadık o yüzden bozma moralini
0 oy
(3,465 puan) tarafından
Ben çalışam insandım ama çalışınca  bile sıkılıyordum  bakıyordum  arkadaşlarım hep bebeklerinden bahsediyor  yok bizim arkadaşımız gibi bende eve gelince hep sıkıliyordum  zaman geçmek nasil bilmiyordum  kızım doğdu şimdi zaman şu gibi geçiyor  hayatımın  bir parçası olmuş gibi  onla  oynuyorum  bütün vaktimi  kızıma ayirmisim  iyiki doğurmuşum  benim eksik yanım kızımmış  şimdi canım sıkılınca onunda alıp  hep bir yerlere  gideriz  sende o sekil yap
0 oy
(91 puan) tarafından
Birebir aynı durumları yaşadım ne fazla ne eksik. Zaman geçtikçe alışıyosun ve bu düşüncelerin etkisi zamanla hafifliyor ve gelecekle ilgili hayaller kuruyosun. Çocuğuna daha çok bağlanıyosun iyi ki doğurmuşum diyosun. Kendini oyalamaya bak gidebileceğin yerler varsa bebeğini de al çık git insan içine çıkmak braz rahatlatıyo ama dediğim gibi zamanla alışıyor insan gerçekten ve diyosun ki kendine aman Allahım ne günler geçirdim şimdiki aklım olsa öyle düşünmezdim bebeğimle daha çok ilgilenir onunla daha çok vakit geçirirdim diyosun 
0 oy
(3,448 puan) tarafından
Canım ben mesela erken yatirmakda cozum buldum 8 de yatiriyorum sabah 8 e kadar uyur 12 de emmek icin kalkar sonrs 2 yada 3 saate bir kalkar ama hem kendime hem esime vakit ayirmis oluyorum film izliyorum kitap okuyorum bir yere gidiceksem atiyorum.bebek arabasina gezip geliyoruz hayatimi ona göre planliyorum sadece tatile cikamadik 2 yıldir o da cocugum belki durmaz diye bu yaz nasip ederse rabbim esim gidelim dedi bakalim artık

İlgili sorular

0 oy
4 cevap 370 göst.
25 Haziran 2023 Aile kategorisinde seda merey (15 puan) tarafından soruldu
0 oy
19 cevap 857 göst.
4 Aralık 2021 Aile kategorisinde misafir tarafından soruldu
0 oy
19 cevap 1,382 göst.
7 Nisan 2020 Diğer kategorisinde Aselasel1 (14 puan) tarafından soruldu
0 oy
25 cevap 1,238 göst.
26 Aralık 2019 Aile kategorisinde misafir tarafından soruldu

381,701 soru

11,427,102 cevap

34,987 kullanıcı

...