Küçükken ne güzel hiçbir şeyden habersiz yaşıyorduk hayatı büyümeye çok hevesliydim büyüdüm genç kız oldum sonra anne oldum anne olduktan sonra her şey dank etti artık o eski hayat yoktu istediğin zaman yatmalar istediğin zaman kalkmalı dışarı çıkmalar arkadaşlarınla kafelere gitmeler hepsi bitti aslında düşünce insan bunları eşiyle de yapabilir ama maalesef ki benim eşimde bunu idrak edecek beyin yok çok yoruldum kızlar çok yorgunum ruhen bedenen bir insanla hiç mi acıma olmaz ya Bir haftadır çocuklar hasta geceleri uyumuyorlar ağlıyorlar bir kere kalkıp bak ya neleri var diye her gün 2 saatlik uykuyla duruyorum ben de insanım gözlerim ağrıyor artık o kadar tiksinmişim o kadar iğrenmişim ki bu ilgisizliklerinden bencilliğinden . Hiç bir şey yapmıyorsan bir ufak hediye al ya da nebilym beni mutlu edecek bir şey yap yardımcı ol. Babalığın sadece bez mama oldugunu sanıyor. Benim zorumla çocuklara bakıp birde millete akşam uyutmuyor çocuklar demiyor mu çıldırıyorum ya. Neyse bugünler de gececek inşallah çocuklarım şuan bana nasıl bağlılarsa ileride de öyle bağlı kalırlar