Bosaniyorum kizlar. Pazartesi dava acicak
9 aylık oğlum var iş yaparken ben pacamdan tutup ağlıyor huysuzlaniyo.
Kimi zaman yemek yapamiyom kimi zaman evi temizleyemiyom yetemiyorum yetişemiyorum.
Kocam evde olduğunda da temizlik yapıp dinlenmek istiyorum
Bugün evdeydi bebeğim gece çok uyandığı için sabah kalkıp 1-2 saat baksan ben uyusam olurmu dedim tamam uyanirsam bakarım dedi. Uyandı bende uyandım sonra bakmadı. Bebeğim geri uyudu buda uyuyodu yatakta ayağımda salladım indirince agliyodu düşer filan diye bende uyuyamadım. Neyse kalktı babasını uyandırdı üstüne çıkarak. Kahvaltımızı yaptik güzelce güle oynaya sonra ben bulaşıklara çamaşırlara banyo tuvalet filan giriştim. Çocuğa bak oyun kur filan dedim bunada. Çocuk prize gidiyor bağırıyorum al çocuğu diye çocuk biryere çıkıyor ben bagiriyom gittim baktım koltuğa uzanmış lohusa gibi çocuk geziniyo. Çocukla oyna ne yatıp duruyon dedim. Oğlumun dolabını indirdim kuculenleri kaldırmak için düzenlemek ici. bide biriken çamaşırlar vardı onları katlayim dedim ortaya yigdim hepsini katliyom ktliyom çocuk geliyo yikiyo. O sırada arkadaşları mesaj attı mesajlasti Neyse dışarı çıkmak için bağırmaya başladı bu kez bı saatte çamaşıri katlayamadin diye bende karşılık verdim çocuk gelip dağıtıyor nasıl toplamami bekliyon hemen diye bagristik bagristik hincimi alamadım örgü sepeti firlattim. O bana fırlattı beddua filan etti kufurlestik en sonda dediki bosaniyoruz. Git annenin evine.. bende dedimki burası benim evim sen git.
Bana Aldığı telefonu ve nikah yüzüğümü istedi ver diye umursamadım.
Çocuğum bagristan o kadar çok korktu ki vicdanım sızlıyor ben ona verimli olabilmek için cabaliyorum oyuncakları önüne döküp yan gelip yatmiyorum çocuk gibi onunla oyun oynuyom..
Sonra uyutmak için aldım oğlumu bagristan sonra güldüm sürekli sevdim hoppala filan yaptım uyudu kendimi sikmaktan nefes alamıyorum ağlamak istiyorum için için ağlamak derler ya onu yasiyorum sanki.