Yazayım...:) Ailecek hepimizin hayatını çalmış narsist babama biz saygı duyup eğildikçe daha fazla kötülük yapmak için meydan buluyordu kendine. Bir gün sırf üzüntüden kendimi parçalayayım diye kapımı söktü. Ben de onun kapısını söktüm. Hayatım boyunca onun yaptıklarına kısasa kısas yapmaya karar verdim. Sahte bir baba oldu hep ben de sahte evlat oldum. Yüzüne gülerken içten içe ondan nefret ediyordum ama bugüne kadar alamadığım babalığının kırıntısını alabilmek için geleceğime yatırım olması için ikiyüzlü davranıyordum. Hiç benlik değil ama onun gibi biriyle geçinebilmek için onun gibi olmak lazım. Kırıntı şeklinde babalık, ve alabileceğim kadar maddiyat almak için onunla iyi geçindiğimi söyleyebilrim. Asla kalbini açamazsın ona, kanatır kanın kurur kalın kabuklar tutar üzerinde, bir tarafı kopar yenisi çıkmaz çolak kalır. İnsan aynı hataya defalarca düşemez...