İnsanlardan korkuyorum.Kimse farkında değil,çünkü iletişimim iyi.Birinin sıkıntısı olsa ben konuşunca rahatlıyo ama kendime gelince korkularımı geçiremiyorum.iki dostum var çocukluktan emin olduğum,onlar dışında kim bana yaklaşsa güvenemiyorum beni sevmediği halde arkadaş olmaya çalışıyo gibi.Çocuğum okula başladı kimse onu üzsün istemiyorum.Korona döneminde kapanma olduğunda bile sevindim diğer çocuğum okula gitmeyecek sorun çıkma ihtimali yok,hasta olmaz diye.Hastalıktanda çok korkuyorum çocuklar için.Eşime anlatsam aşağılıyo kızıyo çok asabi zaten onla evlendikten sonra arttı bunlar.İlaç kullanan varmı,psikoloğa giden?