22 sene hiç görmemiştim onu post açmıştım bizi görmeye İstanbula geliyor diye görüşüp görüşmemek konusunda kararsızdim 10 gün önce geldi ve onu almaya gittim metronun orda bekliyordu böyle gariban gariban saçları bembeyaz olmuş sarıldım koşa koşa gidip beni görür görmez gözlerinin içi güldü oda sarıldı elinde küçük valizi vardı onu aldım eve doğru yola koyulduk üstü başı pisti annem yemek hazırladı yedik içtik sonra duşa soktuk bütün kıyafetlerini yıkadık valizdekilerde dahil annem atletlerini asmaya utandı yikadik ama siyahligi gitmedi kardeşime babana iç çamaşırı corap filan al dedi gelirken kardeşim isteydi gelirken almış onlar kavuştular sonra 2 -3 gün kaldı annemlerde memleketine gonderdik üzüntüden hasta oldum ama gördüğüme çok sevindim onu şimdi her gün arıyor kızım birseye ihtiyacın varmi diye soruyor iyiki gitmişim görmeye içim rahatladı evlatlık görevimizi yerine getirdik