1 yıllık evliyim. Evlendikten 1 ay sonra isteyerek çocuk yaptık. Eşimin abisi 2 yıllık evli henüz çocukları yok, tedavi görüyorlar. Ben eltimden 6 yaş büyüğüm. Ben belki bizim de tedaviye ihtiyacımız olur diye erkenden denemek istedim. Çok şükür ki tuttu. Ama kaynanam eltimden dolayı sevincini bile göstermedi. Çocuğa hiçbir şey yapmadı. Her şeyini annemle ben yaptık. Kaynanam el işi ceket yapacaktı parasını bile eşimden aldı. Yaptı ama vermedi. 1 çorap bile almadı anlayacağınız. Benim annem çeyrek taktı diye kendileri de taktılar yoksa o da olmayacaktı. Kaynanama beşikleri kaldıracağımı hatta 2. El olarak satacağımı söyledim. Kaldırma daha 2. Olacak dedi. Düşünmüyorum dedim hafif tebessümle seni öldürürüm yapacaksın dedi. Ben ne hamileliğimden ne de doğumdan sonraki süreçten tat alamadım. Herşeyime laf söylerdi, kendi daha iyi bilirmiş. Bu çocuğa bakamıyorsun, aç bırakıyorsun, çocuk şimdi 2 kat kiloda olmalıymış falan. Ama tüm kontrolleri maşallah iyi. Doktor 4. Ayda alması gereken kiloyu 2. ayda almış diyordu. Bir de oğlumu sürekli benim kucağımdan direkt alırlar, uyutmaya çalıştığım zaman uyutma deyip sevmek isterlerdi ve bırakmazlardı. Siz bu durumda olsanız 2. yi düşünür müydünüz?