0 oy
254 göst.
Diğer kategorisinde (237 puan) tarafından
Nereden başlasam bilmiyorum. Şu an biraz duygusalım ve bunalımda gibiyim. O yüzden dertleşmek istedim. 

Hayatım boyunca çok arkadaşım olmadı. Hep az ama öz arkadaşlarım vardı. Yani az olsa da sıkı fıkı arkadaşlarım olurdu. Ama zamanla bu durum kötüye gitti. Hele iş hayatına girince iyice yalnız kaldım. Çünkü iş hayatındaki insanların iliskilerine uyum sağlayamadım. Çok dedikodu yapılması, birbirinin arkasından konuşmaları, senin yüzüne gülüp arkandan laf etmeleri, evine gelip her şeyi gözden geçirmeleri yani böyle bir sürü şey. Güvenimi çok kırdı. ARkamdan cok konusuldu. Dışlandım. Kötü bir insan mıyım diye depresyona girdim. Psikiyatriste bile gittim. Bir sürü insanın çalıştığı yerde kimseyle arkadaşlık kuramadım. Tam birileriyle yakın oldum derken sacmaapan şeylere maruz kaldım. Mesela üç kişilik bir arkadaş grubumuz olmuş gibiydi. Ama ikisi bana gelip birbiri arkasından olumsuz konuşuyordu. Sonra ben hamile kaldım. Hamileligim zor geçti. Doğum yaptım  hiç arayıp sormadılar. Baktım ikisi surekli buluşuyor beni asla çağırmiyorlar  öyle tuhaf bir durum yaşandı. Kimseye kotulugum dokunmasın diye uğraştım ama sürekli kötülük gördüm. İyice içime kapandım. Evden bile çıkmaz oldum. Eşim surekli bu yüzden bana kızıyordu. Kimseyle görüşmek istemiyordum. Şimdi bebeğimiz var. İşten de maassiz izindeyim. Daha iyi hissediyordum aslında. Eşim de aynı yerde çalışıyor. Dün o iş yerinden birinin doğum günü kutlamasına gittik. Bana kotulugu dokunan insanlar da oradaydı. O iş arkadaşımızın arası onlarla iyiymiş. Ve ben eşiyle de dertleşmis o insanların bana yaptıklarını anlatmıştım ama asla bana biz onlarla tanışıyoruz yakınız demedi. Kendimi ihanet edilmiş gibi hissettim. Ve o ortamda çok yalnız olmamam gerekirmiş gibi hissettim. Bilmem anlatabildim mi? 

Niye insanlar böyle bilmiyorum. Ben gerçekten sosyal hayata uyum saglayamadim gibi geliyor. Sanki küçük çocuk ruhuyla yetişkin bedende yaşıyor gibiyim. Her şeye çok safca bakıyorum. Samimi artnuyetsiz dostluk arıyorum. Herkesin dediğine inanıp sonra arkamdan konuşuluyor. Yani ne yapsam bu insanlara uyun sağlarım bilmiyorum. 

8 Cevaplar

0 oy
(13,853 puan) tarafından
Kimseye uyum saglamak zorunda degilsin ki oylelerine hic degilsin oyle insanlar olacaagina etrafimda yalnizlik olsun daaha iyi zaten her zaman mesafe iyidir 
(237 puan) tarafından
Ben de öyle diyorum ama insanlar beni kötü görüyor. Yani dışlanan sevilmeyen insan oluyorum. Ağır geliyor. İki çıkıp oturacak arkadaşım yok. Sadece eşim var. O da ne kadar zaman ayırırsa
(13,853 puan) tarafından
Isteyen istediginingorsun ben kendimi bildikten sonra cok pasif kalmissin sen psikoljik baski olmus birak kendine deger ver ya yaninda olmak isteyen zsten olur
-Reklam-
0 oy
(762 puan) tarafından
Bıraz bencıl bıraz egosıst olacaksın bu hayatta malasef yoksa bu tarz seyler olıyor 
(237 puan) tarafından
Yapamıyorum keşke olsam
0 oy
(6,523 puan) tarafından
Ben hiç bir zaman uyum sağlamam öyle insanlara çünkü sevmiyom herkes birbirinin arkasından demedigini bırakmıyor yüze gelince aşko kuşko oluyor

Sosyal medya zaten sahte mutluluklarla dolu 

Sanki içten samimi insanlar kalmamış gibi 
(237 puan) tarafından
Aynen. Ben de uyum sağlayamadım. Onlara baksan çok mutlu mesutlar. Ama ben değilim.
0 oy
(122 puan) tarafından

Tek sorunun ne biliyormusun ; kendine yetememek. Arkadaş çevreni çok ciddiye alma benim 1 tane dostum arkadaşım bile yok. Arkadaşlık kurmayı çok severim. Ama hepsi bana kazık attı. Sonra kendime yetmeyi öğrendim. Arkadaşlarım bana geldiklerinde sadece dertlerini anlatmak içindi. Bende resim çizdim, şarkılar soyleyip mutlu olmaya baktım. Kendimi sadece işe verdiğim çalıştığımda. Ve belki saçma gelecek ama kendimle konuştu dışındam. Duvarlarla konuştum. Kendim anlatıp kendim güldüm. Bu ne kadar s.alakça görünse de kimseye ihtiyacım yok şimdi. O beni aramamis bu arkamdan konuşmuş arkamdan kuyumu kazmis gibi sıkıntılarım yok. Seni mutsuz eden şeylerden uzaklaş. Yalnız kalmak çok kötü birşey değil tercih meselesi! 

Neyle mutluysan onu yap... 

(237 puan) tarafından
Benzer aşamalardan geçtim. Kendi kendime de mutluyum. Ama bazı anlar oluyor insan çalacak bir kapısı olsun istiyor. Farklı insanlarla bir fincan kahve içmek istiyor. Ama o fincanın bedeli büyük olunca cesaret edemiyorsun. Ağzından çıkacak bir kelime herkesin ağzında oluveriyor
(122 puan) tarafından
Ben kahve bile içmek istemiyorum kimseyle sohbeti muhbabeti geçtim. Çünkü herkes kendi cikarinda. Herkesin derdi olunca ben kendi derdim gibi üzülüp kostururdum onlar için ama bnm derdim olunca zaten ben pek anlatan biri değilim ama hadi anlatsam bile dinleyip amann boşver kafaya takma deniliyor. Böyle insanlar hayatimizda olacağıma hiç olmasın. Allah seni koruyor böylelerinin gerçek yüzünü gösteriyor. Zaten iş arkadaşlarından ne bekliyorsun ki mecburi bi arkadaslik aynı yerde çalışıyorsun diye. Normal arkadaşında olsa dediğim gibi sana iyi gelmiyorsa arkana bakmadan git. Benm tek arkadaşım annem. Sana doğru yolu gösteren anneden başka güzel dost mu olur ? Sende annenle iyiysen herşeyini ona anlat . Ben kötü şeyleri anlatmam üzülmesin diye ama komik kafa dagitmak için annemle sacmalarim guleriz eğleniriz. En güzel şeyde bu paha biçilemez. Hayattaki en guvendigimiz insan annemiz <3
0 oy
(740 puan) tarafından
Beni anlatmışsın gurbetteyim eşim görevde ne arkadaşım var ne akrabam iki ayrı ayrı arkadaşım vardı yani onlar tanışmıyordu ikisini tanıştırdım bana sürekli yalan söylediklerini gördüm ikisi sürekli buluşuyor du birini engelledim direk çünkü ben onun her zaman yanındaydım ben hasta olunca kapıyı bile çalan olmadı sorun bende mi diye çok düşündüm artık kimsenin yardımına koşmama kararı aldım iki çocukla yanlız duruyorum şimdi öyle bunaldım ki eşim çok uzakta akrabalarım Herkes 
(237 puan) tarafından
Ben de öyleyim. Benzer şeyler yaşadım. Yalnız kaldım. Ailem yakında olsa gider kafamı dağıtırım ama onlar da uzakta. İnsanları sosyal medyadan izliyorum sadece.
(740 puan) tarafından
Canım benim demin sırf bunun için ağladım instegram durumlara baktım millet ya. Düğünde ya tatilde evim ışık bile almıyor çok az alıyor insan yüzü görmüyorum çok bunaldım imtihan diyorum çocuklarım yanımda diye kendimi temkinliyorum yoksa aklımı yetirecem
0 oy
(413 puan) tarafından
Bende aynı senin gibiyim beni anlatın sanki herkesi kendim gibi sanıyorum dertlesiyorum kendime yakın görüyorum samimi ama iyle değilmiş bizdeki hata var yoksa ...
0 oy
(66 puan) tarafından
Aynı beni anlatmışsın canım inan etrafımda tek bir arkadaşım bile kalmadı çünkü samimiyetlerine inanmadiklarimla arama mesafe koyuyorum böylesi inan daha güzel sahte insanlar olacağına yalnız kalmayı tercih ediyorum kimse için üzülme eşinle çocuğuyla mutlu olmaya bak gerisi bos
0 oy
tarafından
Seni çok iyi anlıyorum, sen kendine yetersin denmesini doğru bulmuyorum. Yalnızlık Allah'a mahsus. Sosyalleşmeye ihtiyacın olduğunu düşünüyorum benim de öyle hissettigim zamanlar oluyor. Yalnız değilsin. Özellikle ben çok kazık yedim onları düşününce oluyor. İnsanlar garip onlara anlam vermeye çalışma hiç yorma kendini. 3 lü anlattığın olayı kuzenlerimde yaşadım. Biri var durmadan öbürü hakkında konuşuyor, gidiyor bakıyorum benden samimi. Sonra onunla beni küstürdü ikisi samimi. Böyleleri çok hele de aile içinde olunca sürekli bir araya geliniyor. Çocuk gibi değilsin asıl onlar çocuk.

İlgili sorular

0 oy
12 cevap 319 göst.
19 Kasım 2023 Aile kategorisinde Nagiiiss (114 puan) tarafından soruldu
+1 oy
17 cevap 416 göst.
0 oy
11 cevap 228 göst.
24 Eylül 2021 Diğer kategorisinde Mavigkyuzu (6 puan) tarafından soruldu
0 oy
6 cevap 227 göst.
13 Temmuz 2021 Aile kategorisinde 1993cagla (337 puan) tarafından soruldu

383,057 soru

11,465,998 cevap

35,067 kullanıcı

...