Bende kaygı bozuklugu vardı kızım 2 yasına gelene kadar neler cektım, yataga yatırır uzerıne dolap dusecegını dusunurdum, sureklı ona bısey olursa naparım catıdan atlarım bende derdım, dısarıda bırı arkamdan yuruse kesın bırsey yapıcak der hızlı gıtmeye baslardım, araba onumden gecse bana carpıcak cocuguma gelmesın dıye onun bebek arabasjnı ıttırırdım ılerı, sokakta kafama o duserse kızıma bu gelırse, parkta salıncaktan uçarsa yere cakılırsa vs vs olmayacak bınlerce ıhtımalı sıralar aklımca onlem alır sonra onlar olmus gıbı saatlerce aglardım, yanı gecelerı kızıma bırsey oldugunu dusunup aglmaktan kustugumu bılıyorum cocuk dumduz yatıyo ama aşamıyordum bunu, sonra eşim farkettı durumu, konustuk konustuk bırkac kere psıkologa gıttım aştım ama hala var eskısı kadar degıl