4 yıllık evliyiz. 2 kızımız var. Evlendiğimde esim uzman çavuştu. Başka sehirdeydik. Sonra bıraktı memlekete geldik.Esimin ailesi çok rahat yaşamaya alışmış, hep esim çalışmış, araba, bilezik yapmış yemişler. Eşya almış evlenince kullanırım diye hala kendileri kullanıyor. Bana düğünde hediye gelen eşyaları yarisini kendileri kullaniyor yarisini başkalarının düğününde hediye olarak götürmüşler.Gün aşırı mutlaka bi yerlere giderler. Ortaya esim bi şey atar konuşmak için ya şifreli konuşurlar ya da kaynanam beni kas göz isareti yapip eşime sonra konusalim diyor. Çocukları özledik diyorlar illa benim koye gitmemj bekliyorlar. Buraya gelirler madem özlediniz gelin görün di mi gidecekleri yere giderler bize gelmezler. Gecen geldiklerinde eşimi aramışlar dukkandaysan seni görmeye gelecez diye. Eşimle her konuda çok iyiyiz ama bu konu açıldı mı tartışıyoruz. Böyle olunca ben gitmek istemiyorum koye. Şimdi adımı çıkarmışlar konu sevmiyormuş ondan gelmiyor diye ha bir de dedikodu hat safhadadir. İçim istemiyor, canim istemiyor. Giydiğime laf ederler başka giyecegin yoksa biz alalım falan çocuklarıma ne giydirdim ona takılırlar yani durumumuz 4 dörtlük değil sürekli kıyafet vs. alamıyoruz ki geçen gittiğimde firinda yemek yaptım yok her yer kokmuş kapıları camları acmalar, oksurup aksirmalar ama hepsini silip supurduler. Çocuklarım halıya falan bi şey dökse diken üstündeyim.cok canim sıkılıyor ya ben de merakli değilim dört duvar arasında durmaya. Ben koyde büyüdüm sevmedigimden değil içim istemiyor siz napardinjz tek tartışma konumuz bu benim olan huzurum da bozuluyor