Herkes keşke çocuk olsam der ama ben onu diyemiyorumz çünkü benim çocukluğum iğrenç geçti. Evde sürekli senin ailen benim ailem kavgası, okul hayatım desen alay edenlerle dışlayanlarla mesela yüzümde doğum lekesi var onunla alay ederlerdi durumu iyi olanlar iyi olmayanlarla birlikte birşey yapmak istemezdi mesela okulda yerli malı gününden nefret ederim okuldan baştan başa nefret ediyorum 16 yaşımda çalışmaya başladım ve şuan 26 yaşındayım kendi iş yerimi açtım çok şükür çok hırslıym evladımda benm yaşadıklarımi yaşamasın istiyorum hergun essek gibi çalışyorm sırf daha iyi yerlerde olup o dışlanmasın diye ve evladımda kimseyi dışlanmasın diye, şuan sorarsanız da hem kendi ailem hem de eşimin ailesi bizi dışlarlar sebep ne bilmiyorum annem disliyorlar beni çok zoruma gidiyor benm evde oturmami istiyor ben kendimi ezdiriyormusum güya sorguluyorm çocukluğum neden güzel geçmedi diye nefret ediyorm çocuk olmaktan