Erkek arkadaşımla beş senedir konuşuyoruz üç senelikte birlikteyiz kendisiyle uzak mesafe ilişkisi yaşıyoruz senede birkaç kez görüşmek dışında kendisinin işi ailesinin yaşadığı şuan olduğu şehirde benim ise şuan bir işim yok. Yaşadığım şehirde hayat kuralım dedim baştan durumumu biliyordun kabul ettin oralarda iş bulamam dedi ancak benim hayatta bir annem ve bakıma muhtaç engelli kardeşlerim var onları bırakıp gitmek dokuz saat mesafeye zor geliyor aklım onlara kalır annemin ise bu evliliği yapmama hiç rızası yok o adamı beni ondan koparacak bir düşman olarak görüyor sonunda mutsuz olup boşanmak için evleneceğimi söylüyor ilk kavganizda herşey biter millet birbirini aşkla sevipte bir yıl sonra boşanıyor sen sevdiğini sanıyorsun buna inandiramazsin beni diyor sende benim gibisin diye evden kurtulmak için evlilik yapacağımı düşünüyor halbuki öyle diyemem başta ben ailemden ayrılamam dedim ondan vazgeçtim ama canım çok yandı ruhsuz gibiydim sonra yine barıştık annem ise beni kendi onu da babam yerine koymuş bile . Gerçek yüzünü görmedin mi baban hiç değilse karakter sahibi biriydi yakışıklı adamdı diyor onda ise hiç vasıf yokmuş ne bulmuşum tip yok kültür vs yok senden başka kim evlenir onunla kimi bulabilir diye. Benim tek korkum annemin beni hayatından silmesi ve kardeşlerimi görememek ancak beni vicdanimdan merhametimden vurmasını da sever gidince ben çok hastayım kızım vs diye arayabilir bende buna dayanamam dönerim adı gibi bilir daha önce yaptığı birseydi erkek arkadaşım ailesiyle tanışmaya gittiğimde sonra erkek arkadaşımi aramış kızımı senden kurtardım birdaha olsa aynısını yaparım onu sana bırakmam demiş . Çok kararsızım bir yandan ailem bir yandan o kişi ancak son buluşmada onun bana uygun olmadığını anlamıştım kültür vs ancak ayrılınca hayalete döndüm beni mutlu eden birşey yoktu oysa birşeyler bitmiş gibi hissine kapılmıştım ilginç geliyor. Bu konuda ne düşünüyorsunuz? Buarada ben annemin evindeyken de birara erkek arkadaşım bana para gönderiyordu özel ihtiyaçlarım için annem umursadigi yoktu hatta yetim aylığımi bile vermiyordu kendi alıyordu isteyince birşeye lazım olunca lutfeder gibi bir miktar veriyordu erkek arkadaşım üniversite ek ders kitaplarını da almıştı birara. Annem sonradan yetim aylığımi vermeye başlamıştı o da evden gitmemem onunla evlenmemem için. Şimdi ise aylık bitince yine aynı idareli harcasaydin vs oysa çok birşey değil özel ihtiyaç ancak alabiliyorum kıyafet vs alamıyorum. Yerimde olsaydınız ne yapardınız? Buarada erkek arkadaşımin ailesi de oğlumuzu oyalıyor diye düşünüyorlar gözlerinden düşmüş gibiyim. Aramızda da on yaş fark var.