Ben olsam ne yapardım diye düşünerek yazmaya çalışıyorum. Kızım hiç görmediği için öyle bir seçenek olduğunu düşünmüyor. Ama eğer bıraktırmam gerekseydi ne kadar ağlarsa ağlasın acmazdm. Tabi kızıp, bağırarak değil aksine daha fazla sevgiyle yanında olmaya çalışırdm çünkü alışkanlığı bırakmak kolay değil. İlla ki bir süre sonra unutacak, vazgeçecek. Yaz da geliyor, daha fazla dışarı cikarirdim, bahçeniz varsa böcek arayın bitkileri inceleyin, kızım küçükken taş toplayıp taş atardık :) evde de emin ol zamanla oyunlara ilgisi artar. Düşünsene sadece oturup bakiyosun ve gözünün önünden sürekli rengarenk ve hareketli görüntüler geçiyor ve tabi ki eğlenceli. Yani kim onu bırakıp da kitap okumak ister ki.