Biraz uzun olacak şimdiden soyliyim bayanlar ve çok değisik şeyler anlatacağım
Nasıl anlatsam ben kendime eşya alamıyorum birşey almaya kalksam hep bi bahaneler ile gecistiriyorum sürekli nette kendime biseyler bakarım bakarım alamam. Hiç doğru duzgun kiyafetim olduğu söylenemez. Eşimin kıyafetleri benimkinin 3-4 katı benimki 2 rafi doldurmaz bile.. Kızlarla gün yapıyoruz düzenli bulusmalarimiz var onlar çok güzel giyiniyor aralarında en bakımsız benim. Onlarla buluşmaya giderken 2 saat ne giysem diye düşünüyorum diyorum bu kez alacağım kendime bi syler olmuyor böyle sonra yine alamıyorum.
Hatta bir keresinde kendime eşofman takımı siparişi verdim eşim şaşırdı ciddi ciddi alacak mısın diye o derece.
20 yaşında aldığım cüzdanı kullanıyorum hala
Eşimin eniştesi cuzdanimi gördü bu ne ya sen gençsin sana yeni cüzdan alalım diye dalga geçti.. Ama ben istemiyorum onu istiyorum.
Bir tane beyaz hirkam vardı arkadaşım vermişti ömrümü onunla geçirebilirdim öyle seviyodum annem birine vermiş çok üzüldüm.
Neden böyle diye oturdum düşündüm.
Annem dedi ki sen çocukken bi battaniyen vardı onunla her yere gider gelirdin onu hiç bırakmazdın.
Şimdi bende bu durumun psikolojik olduğunu düşünüyorum benimsiyorum eşyalarımı birakamiyorum sizce de sebep bu mu vazgecemiyorum benimsediğim şeylerden bir şey almak kendime çok zor geliyor hayır o değil arkadaşlarım param olmadığını düşünüyor sürekli hediyeler veriyorlar onlar durumdan habersiz.
Geçen bi ablam çanta hediye etmek istedi bana sıkıntılar bastı istemiyorum sağol diyorum o da tevazu yapıyorum param yok sanıyor.
Eşimin eniştesi herkese çok yardım etmeyi sever o bana ayakkabı almak istedi onu da istemedim zorla aldı benim bankada param var kimsenin bundan haberi yok param yok alamıyorum sanıyorlar Allahım gulsem mi aglasam mi bilemiyorum ya ben napicam böyle..