Eşim hayatıma girdikden sonra ruhum çekildi resmen,çok tükendim artık,4 yıldır evliyiz artık sorumsuzluğindan bıktım,birlik yaşıyorum bu evin kötü atmosferinden huzursuzluğundan bıktım ... Kendi çocuğuma bilr tahammül edemez hale geldim ... Ölümü arzu ediyorum ama ondanda korkuyorum .... Tükendim yıkıldım içimden kimseyle konuşmamak gözlerimi kapatıp hiç açmamak geliyor ama ayakta durmam gerek çünki çocuklarım var ... Evlendim evleneli hep 4 duvar arasında durmakdan bıktım... Kendile ait hayatımda hiç bir başarım yok... Kendimi çok zayıf ve perişan hiss eidyorum... Hep evde olmakda artək benu çok etkiliyor ... Çok yoruldum ve tükendim nefes alamaz hale geldim ...oğlum doğunca daha da kötü olucam ... 2 çocuğum vabelini aldım kendimi ölü gibi hiss ediyorum .... Mutsuz bir anne mutlu çocuk yetiştiremez ... O çocukların ahını aldım keşke bu kada ***** olmasaydım (((