Kendimi hiç anne gibi hissedemiyorum. Yani nasıl olacak bilmiyorum icimde çok kaygı oluşuyor. Bebeğimi seviyorum Rabbim bana bagislasin hemen doğsun istiyorum başlarda bu duyguların da yoktu varlığından korkuyordum o bayağı azaldı ama bu sefer de anne olamazmışım gibi hissediyorum.
Yani sanki doğuracağım ama süt verip seveceğim başka şeylerini başkası yapacak gibi hissediyorum blyle değişik bi duygum var. Icsellestiremedim bir türlü.
Bebeklerle çocuklarla alakalı sorunlar gördükçe okudukça icim sıkılıyor ben bunlarla nasıl basa çıkacağım diye. O yüzden hayati bana kolaylaştırabilecek bebekle aşırı bağımlı hayat tarzını azaltabilecek şeyler öğrenmek istiyorum vs.
Hamileligim planlı değildi sürpriz oldu biraz ilk ögrendigim zamanlardan bu yana bayağı düzeldim aslında duygularım daha çok olgunlaştı ama yine de sanki o anaç annelerden olamazmisim gibi hissediyorum.
Sigara kullanıyordum gebeliği öğrenince bıraktım o zamanlar da çok zorluklar yaşadım psikolojim çok bozuldu. Neyse doğumdan sonra içerim diyordum süte geçiyor dediler bir yıkım daha.
Gezmeyi çok istiyordum eşimle kamp tatilleri yapmayı motor alıp sürmeyi vs hepsi hayal oldu diyor insanlar bebekle çok zor diyorlar. Çocuğu olanlara bakıyorum hayatları sadece çocuklarına endeksli saat 9 oluyor uyku saatleri geldi diyip gidiyorlar ben daha yeni başlıyorum hayata ilerde nasıl olacak hayattan hicbir zevk alamayacak miyim bu yüzden diye psikolojim bozuluyor.
Ne yapacağım ben