Çoook ince bir konu, elbette ki farkındasındır.
Ama sebebin başlıca kendin sıkıntı çekmemek için bu düşünceye yanaşmışsın.
Çocuklara sen söylemesende öyle zalim bir çevre var ki artık onlae söyler, zalim olmasada kendini alim sanan yakınlar çıtlatır vs vs canınız yanar.
Hiç çocuğun olmasaydı daha sorunsuz olurdu benim düşüncem, ilerisi içinde, kavgalarında bile, şuan küçük bebeğin büyük oğluma bazen kızınca "bi o oğlun dimi" kelimeler kullanabiliyor ki dediğim şey, ödevini yap yapmayınca kızmam.. Üveylik yokken can yakıyor bu söz, birde öyle olsaydı nasıl canım yanardı, kaldırabilir miydim bilemiyorum. Bir süre sonra yorulma olabilir düşüncelerden dolayı.. Ha öğrendi öğrenecek, öğrense küzecek mi?, ailesini bulup gider mi? Vs vs
Düşünceniz çok güzel, ama bir öz evladın varken edineceğin evladına her anlamda her zaman aynı kalabileceğin, yorulmayacağının mukayesesini kendi içinde yapıp kararını vermelisin. Koruyucu aile olmak bu doğrultuda daha bi mantıklı geliyor bana. Herkes herşeyi biliyor oluyor felan..
Allahım gönlüne göre versin inşaallah, hayırlısı olsun..