Linç yiyeceğimi düsünüyorum ama lütfen linçlemek yerine bakış açimi değistirecek cümleler kurarsaniz çok daha yararli olur
Eşimi çok seviyordum o beni daha çok seviyordu ne istesem yapr gözümün içine bakar bana hiç kıyamazdi 4 yillik evliyiz ve öncesinde 5 yıl sevgiliydik. Son bir yıla kadar öyle devam etti. Ancak geçen baharda aramiz bozulmaya basladi benden olmayacak bi sey istedi memurum ben. Istifa etmemi istedi erkeklerle çalisiyosun kıskaniyorum günah falan diye ya birak ya boşanirim dedi. sonbahara kadar kavgalar ettik isimi birakmak istemedim aileme söyledim boşanalim dedim. Is ciddiye binince çark etti tamam karismiyorum sana birakiyorum boşanamam ben senden dedi. Güya konuyu öyle kapattik ama ben çok soğudum çünkü çok kötü davrandi 3 hafta ayni evde birbirimizi görmediğimiz oldu. Ayrica ücretsiz izindeydim evdeydim yani gurbetteyiz hiç biyere çikamadim kimseyi göremedim kimseyle konusamdim kafaui yiyecektim buna rağmen beni hep yalniz birakti. Neyse sonra kendisi düzeldi eskisinden daha sevgi dolu oldu ama ben olamiyorum içim buz gibi. Ayrica yüzune bakasim gelmiyo sakal birakmis hiç yakismiyo kaşlarinin ortasi birleşik almiyo mağara adamina benziuo. Bi şey yemiyo çok zayifladi kücücük görünüyo. Sigara içiyo nefesi iģrenç kokuyo. Ben daha önce kırmadan bunlarin hepsinden rahatsiz olduğumu söyledim sakayla falan yani böyle birinin hoşuma gitmeyeceğini çok iyi biliyo ama umursamiyo. Allah affetsin bazen suratina bakinca ne kadar çirkin yahu diyorum içimden. Özel durumlari da hiç istemiyorum o hep istiyo ben hep reddediyorum yaoamiyorum yani. Ben geri nasil sevecem bu adami içimi nasil isıtacam bilmiyorum. Belki bakimli olsa etkilenirim diyirum ama yok daha da uzaklaştiriyo. Kendimi kötü hissediyorum iki çocuğumun babasi sonuçta. Nasil tekrar sevebilirim