Yani ben yine kendimi tutamicam belki post da kapanır ama gerçekten anlamıyorum daha bunca insanın 40 i çıkmadı gündem bambaşka
Yardımlar hala devam ediyor mu bilemiyorum ama bu insanların anlayışa şefkate ihtiyacı var çoğunun akli dengesi gitmiş vaziyette, biz bile evlerimiz canımız sagoldugu halde düzgün düşünemiyoruz
Burda çıkıp özellikle birilerini eleştirmiyorum elbette hayat bı şekilde devam ediyor ama bu kadar basit mi?
O ölen her bir can birilerinin annesi eşi teyzesi halası yeğeni çocuğu torunu... Binlerce insan ölmüşken, kalanlarin gidenlerden daha da kötü vaziyette olduğu aşikarken birilerinin eğlenmesi, keyif sürmesi benim zoruma gidiyor
Yazsam sigmayacak buraya içimde çok büyük bi öfke kırgınlık ve acı var.
Biz her artçı da yüreğimiz ağzımızda oluyoruz, ben ev başıma yıkılırken nerde duracagima çocuklarımı nasıl koruyacagima eğer yaşarsak kaç gün sonra bulunacağıma kadar her bir ayrıntısı yüreğimi parcalayan hikayeler kurup kurup olmayan şeye ağlayıp duruyorum, bu bayram el opemeyecek bayramlık giyemeyecek dagitilan şekerleri harcliklari alamayacak çocuklara ağlıyorum:(