Az ince bi post okudum. 1.5 yasinda annesini kaybeden biz kiz... Annesi oldukten sonra en yakinlarinin onu irdeledigi , psikolojik olarak cokuntuye ugramis bi kizin postunu okudum ve hemen aklima bu depremde annesiz babasiz kalan cocuklar geldi. O kadar zor bi sey ki. Simdi nasil bi hayatlari olacak nasi ayakta kalacaklar kime tutunacaklar o sicakligi onlara kim verecek diye dusundum durdum... Bazen kiziyorum cocuguma beni bunaltiyo diye. Simdi bu yasanilan kotu olaylardan sonra rabbime binlerce kez sukur diyorum. Kizim yanimda ben onun yanındayım. Oleceksek beraber olelim diye dua ediyorum. Allah kimseyi annesiz babasiz bırakmasın. Hele ki savunmasız daha hic bi şeyden haberi olmayan masum cocuklari yalniz bırakmasın. İnsallah o cocuklarin karsilarina cok iyi insanlar cikar insallah...