Hayatınıza devam edebiliyor musunuz?

Question

Deprem beni o kadar etkiledi ki canım, kalbim sürekli acıyor. 

Depremin ilk günü tüm sülalem Adıyaman' da onları aradım şükür onlarda birşey yok dedim ve çocuktan dolayı eşim işten gelene kadar ne telefona ne TV ye bakmadım. Ne zaman eşim işten geldi anca baktım içim koptu gitti. 

Paranoyak gibi oldum sürekli videolar resimler sürekli ağlıyorum psikolojim bozulmaya başladı sanırım. 

Normal hayatıma gün içinde toplasan belki 1 saat dönebiliyorum. Bu psikolojiyi aşayım diyorum kafamın içi kalbim orda perişan olan binlerce aileye haksızlık yapıyormuşum gibi hissettiriyor. Aşmasam bu defa evde herşeyim aksıyor. Dün eşim telefonu yasakladı psikolojini iyi görmüyorum dedi. 

Ben ne yapıcam ? Ne yapmam gerekiyor. Yardım edin...

Answer 1

Kendimle beraber kızımın psikoloğisinide bozdum eşim kızıyor artık oturup oturup ağlıyorum elimden kuran ve duadan başka bişey gelmiyor 

Answer 2

Hepimiz iyi değiliz valla. :( normalede dönebilirmiyiz hiç bilmiyorum. 

Answer 3

• Yediğim lokma boğazımda düğümleniyor onları hatırlayınca yemek yemeyi bırakıyorum utanıyorum yemeye vallahi o annesini babasını kaybeden  çocuğa yemek verilmiş başını ili kolunun arasına alıp ağlayan çocuğu düşününce utanıyorum herseyden 

Answer 4

Bende öyleyim canım sabaha kadar doğru düzgün uyku yok sabah ruh gibi uyanıyorum çocuğun 4 öğün yemeği var onları hazırlıyorum biz8m akşam yemegimizi hazırlıyorum mutfağı topluyorum 2 lokma kahvaltı yiyecek oluyorum bogazimdan inmiyo göçük altindakiler aklıma geliyo çocuğun uyku vakti geliyo onu uyutuyorum yanından ayrilmaya korkuyorum uyanana kadar başında bekliyorum deprem olurda uzakta kalırım yetisemem diye korkuma gitmiyorum uyaniyo öğlen yemeğini veriyorum hızlıca evin işlerini bitiriyorum yine 2 lokma yyiyim sütüm olsun diyorum yiyemiyorum ondan sonra oturuyoruz çocukla haberleri izliyoruzsurekli kaynım hataydaydi yardıma gitti öyle şeyler duydum ki kanım dondu haberlerde hep kurtulanlar dan bahsediliyo ölenlerden bahsetmiyo çok kötü şeyler duydum çok tekrar gece oluyo yine uyku yok aklım hep orda soğukta enkaz altındakilere vicdanım rahat değil çocuğa bakıp bakıp ağlamak geliyo icimden avizeye bakarak geciyo günlerim ruh gibiyim eşim sürekli ariyo neyin var neyin var diyo kaç gündür kendinde değilsin psikolojin bozuldu artık cidden yeter diyo sütüm azaldı kesilcek diye korkuyorum normal zaman olsa tamam yine üzülürüm ama mama bulur veririm böyle bi durumda alah korusun deprem olsa göçük atinda kalsam çocukla ne yedirebilirim ki çok iştahlı bi çocuk cebimde meyve püresi var inan bana önce emzirirdim sonra yardım gelmezse onu parmağımla yediririm diye düşünüyorum hala şu gün oldu başımda tulbentimle altımda pantolon tunikle duruyorum yatarken bile 

Answer 5

İçimiz her ne kadar kan aglasada mecbur devam ediyoruz mesela bugün hastaneye gittim bebeğimi gördüm ya astan hastane çantamı hazırladım eksiklerimi aldım bı ara baya korktum bebeğim hareket etmiyor diyor tansiyonum düştü biraz kendimi aç birakmisim çünkü yemek yemek istemiyorum. Oyle böyle mecbur hayat devam ediyor . Bizede sadece dua ve yardım etmek düşüyor 

Answer 6

Korkuyorum…Hayata devam etmek mi bilmiyorum çamaşır yıkamak, yemek yapmak, bebek bakmak ,acıkıp yemek yemek ,tuvalet banyo ihtiyacı falan.Bunları istemesen de hayat kafana vura vura yaptırıyor.

Answer 7

99 depreminde küçük çocuktum ama yan ve karşı apartmanımız yıkılmıştı, o günden beri deprem beni çok korkutuyor. Bu deprem olduğundan beri uyuyamıyorum, haberleri izledikçe kahroluyorum, depremzedelerin, yakınlarını kaybedenlerin Rabbim yardımcısı olsun sabır versin.