simdi kızlar hep bahsediyorum benim esime düskün esimi kocası gibi gören beni de tabiki kuması gibi gören ve bizim kac kere bosanma asamasına gelmemize sebep olan bi kayınvalidem var.bir buçuk senedir evliyim bilmeyenler icin, evlendiğim günün ertesi günü otelden çıkıp kayınvalidemlere gittik 1 gün de orda kalıp esim asker gurbete yasayacağımız sehre dönecektik. Evlerindeki ilk günümdü ilk aksam yemeğimdi. Görümcemle sofrayı hazırladık beraber. Esimin ailesi toplam 6 kisi benle beraber 7. yemek masası da 6 kisilik iste. Masada kayınvalidem ve esim oturuyodu ben de esimin yanına oturacaktım. Kayınvalidem bana oraya oturma baban oturacak dedi. Ha tamam anne dedim esimin diğer yanına oturacaktım oraya da oturma kücük oğlum oturacak dedi tamam dedim diğer sandalyeye yöneldim oraya oturma diğer oğlum oturacak dedi diğer sandalyeye yöneldim oraya da kızım oturacak dedi.Ayakta dikili kaldım. Gelinliğimin ilk günü.Evlerindeki ilk yemeğimdi. Zaten utanıyodum zaten anamdan babamdan ayrılmışım hüzünlüydüm.Sonra masanın köşesine eğreti konan sandalyeye oturttu beni. Hepsi geldi ailecek masaya yerlesti ben masanın dışında kaldım. Kayınbabam beni orda görünce kayınvalideme dönüp kızımı nereye oturttunuz öyle sandalyenizi cekin de kız yaklassın nasıl yiyecek dedi. Kayınvalidem de anası babası yok onun evlatlık diye oraya oturttum dedi(espriymiş bu) güldüler. Kayınbabam da onun anası da babası da benim niye evlatlık olsun dedi yaklas kızım masaya dedi. Kızlar o gündür bu gündür o masaya oturtulmamam ve bunun gibi bi sürü dışlamalardan dolayı ben o eve gitmek istemiyorum. Cünkü hep aynı tavır. Ben el kızıyım ve o evde yerim yok. Esim nolur benim hatrım icin diye diye beni izinlerde zorla götürüyo. O kadın ne arayıp sorulmayı ne de anne denmeyi hak ediyo. İçimden asla gelmiyo. O evde aferdersiniz b.k bile değilim. Esim de kötüyse de kötü annem iste napayım ki diyo dövecek miyim satacak mıyım diyo. Ben zaten bunları istemiyorum ki. Ben gitmeyim yeter. Anlatamıyorum derdimi. Napıcam ben böyle.