Ankara'da doğdum büyüdüm, Tunali çocuğuyum, çok severim Ankara'yı.. Ankara'da insanlar birbirlerine selam verirlerdi, komşu değil kardes olurlardı, kibardi Ankara insanı, tertemiz giyinip işlerine okullarına giderlerdi, kültürlülerdi, saygılılardı.. Evet trafik azdı, trafikte insanlar birbirlerine yol verirlerdi, yaya geçecekse dururlardı, kışları soğuktu ama nem olmadığı için ayazda üşümezdik biz.. Çok değişti, insanlar artık Ankara insanı değil, sadece yaşlılarda görebilirsiniz artık bu saygıyı ve sevgiyi.. Onlar da birer birer gidiyorlar zaten ne yazık..
İstanbul tabi ki canım İstanbul, her yıl en az 1 kere görmezsem burnumda tüter.. Her köşesi ayrı hayat, her sokağı ayrı bir şehir... Ondan da vazgeçemem..
Ama en çok özlediğim 7 yıl yaşadığım güzel İzmir'im... Çok özledim anlatsam ağlarım...