Ben açıkçası küfür etmeyi de, küfür edeni de sevmem. Mesela ayağımı yanlışlıkla bir yere çarpıyım, en fazla çığlık atıyorum, sinirleniyorum falan. Ama o anda eşyaya bile küfür edeni duydum inanır mısın.? Eşya yerinde duruyor, çarpan sensin, sanki suç ondaymış gibi, ana avrat düz gidiyorlar. Bu nedir biliyor musun.? Öğrenilmiş tepki. Alışkanlık yani. Sende öyle misin bilmiyorum ama önce bi bak bakalım, sende sinirlendigin anda karşındaki sana küfür etmese bile direk sövenlerden misin.? Eğer öyleysen kendi kendine sınır koymalısın. Mesela 21 gün bir şeyden uzak kalabilirsen ondan kurtulabilme yüzden artıyormuş. Kendine de ki, ne olursa olsun 21 gün küfür yok. Bu arada baktın eşin sana küfür mü ediyor, ona acınacak bir şeye bakıyormuş gibi bak, "Bu kadarsın yani, için bataklıkken dışarı gül kokusu çıkması da beklenmez zaten" de geç. Dön arkanı git. Trip atma, onun ettiği küfürle kimseye bişey olmaz, sadece içindeki pisliği dışa vurmuş olur. Tepkini köy, fakat bunu öyle yap ki, onun seviyesine düşme bence