Merhaba bayanlar. Yapı olarak kaygı düzeyi çok yüksek bir insanım. Başkasının belki hiç umursamayacağı bir şeyi ben gözümde büyütür de büyütürüm. Bekarken böyle olduğumu bilmezdim, çoluk çocuğa karışınca iyicene kaygılarım arttı. Hep kötü bir şey olacakmış gibi hislere kapılıyorum, kendimden başka kimseye güvenemiyorum. Aşırı korumacı davranıyorum. Hep ya şöyle olursa ya böyle olursa diye kafamda kurup duruyorum. Anlayacağınız hep bir stres hali içindeyim ve rahat olamıyorum. Herkes bana biraz rahat ol kafaya takma her şeyi diye telkinde bulunuyor fakat bu beni iyilestirmiyor. Git gide daha da fazla kaygılı bir insana dönüşüyorum ve buna bir dur diyemiyorum. Derdimi anlatabileceğim daha doğrusu beni anlayabilecek kimsem yok. Bazen psikolojik destek alsam iyi olur diye düşünüyorum, sonra başta eşim, ailesi ve kendi ailem olmak üzere çevremdekiler hakkımda ne dusunecekler diyip vazgeçiyorum... Siz olsanız ne yapardınız? Benimle aynı durumda olan var mı ya da bana tavsiye vermek isteyen? Uzun tuttum değerli vaktinizi aldım şimdiden tşk ederim cevaplarınız için