Benim hikayem yaşadığım şehirden ailemin tayin isteyip memlekete gelmesiyle başladı. Burda uzaktan akraba olan birisine aşık oldum,tabi iyi olur akraba vs.diye ailem beni destekledi. Daha sonrasında nisanlanip,evlendik. Ben üni.mezunuyum o lise mezunu, inanın kalbi o kadar güzel ki parası var mı yok mu hiç bakmadım. Öyle uç dileklerim hiç olmadı sadece mutlu olmak istedim. Esimle ikimizde iş arayısindayken hamile oldugumu öğrendim. Asıl üzüntüm bundan sonra başlıyor. Dusunun bu haberi anneme verirken bile çok çekindim. Çünkü hiç bir zaman istediği gibi birisi olmadım ve bunun için küçük yaştan bu yana müdahaleleri oldu. Kilolusun tayt giyme,bağırma sesin çok çirkin vs. Dedim ki evet buda onun istediği gibi olmadı layık olamadım. Böyle düşünmem bile çok saçma ama böyle büyüdüm evet. Şimdiyse tamam sevindim ama zamanı değildi,bu ortamda çocuk mu büyür,sen çocuk emzirmezsin memen küçük vs. Tamam beni korumaya calisiyor el bebek gul bebek buyutmusken simdi niye boyle diye.Ben eşimi çok seviyorum her zaman benim ve ailemin yanında olmaya çalışıyor. Gerek köy işlerinde yardımcı oluyor,hastaneye götürüyor vs. Şu an ikimizde sevinecegimiz yere üzülüyoruz. Elbet bizde isteriz işimiz gücümüz olsun her yere başvuru yapıyoruz ama bi dönüş olmuyor. Şu an bunları yazarken bile ağlıyorum. Dua edin lütfen her şey güzel olsun. Içim dökmek istedim