Kafam çok dolu kızlar. Çocukların babasıyla boşanmak üzereyiz. Dün görüşme günüydü. 15gunde bir. Neyse büyük kızım (22aylik) sadece onu götürdü ben sabah düzgünce kahvaltı yaptirdim yani doyurdum 5saat babasinda neyse kızım geldiğinde yuzu bembeyazdı yemin ederim ki eve getirdiklerinde kızım hemen mama diye ağlamaya başladı kıza birşey vermemişler çünkü kızımın karnı tokken asla mama istemez çocuğu eve götürüp getirmiş yemek oyun parkı vs birşey yok. Küçük kızıda 1aydir almıyor ve kaldı ki çocuğun hicbir şeklde bakım ve masraflarıyla ilgilenmiyor ama velayet davası açıp almaya çalışmasını biliyorlar. Insan niye böyle? Neden böyle? Niçin böyle? Küçük kızıma asla babalık yapmadı ağlıyorum dünya da babası var maddi imkanları çok iyi ama hicbir desteği yok. (Dava aşamasında olduğumuz için henüz nafaka alamıyorum.)
Dün çocukları öyle görünce annem dayanama bizi avmye götürdü biraz kafaamiz dağılsın diye orda tesadüf ki üst komşumla karşılaştım bana dedi ki kızı bugün balkonda gördüm barıştınız sandım dedi bende hayır asla imkanı yok dedim kaynanam benim evime yerleşmiş..
Çok üzülüyorum bize hiç sahip çıkamadılar ama evime gelmeyim diye kaynanam evde bekçilik yapiyo. Allaha havale ediyorum