Ben de öyleyim ama daha çocuk bile yok. Eşimle aynı yerde çalışıyoruz ve insanlar o kadar iki yüzlü, dedikoducu, iftiracı ki misafir çağırmak istemiyorum. İnsanlarla muhatap olmak istemiyorum. Dışarı çıkmak da istemiyorum. İş yeri dışında da çok tanıdığım olmayınca eve gelen giden olmuyor pek. Eşim şikayet edip duruyor ama o iş yerindeki insanları eve çağırmak istemiyorum kim bilir neler diyecekler evimle hayatımla ilgili. Asosyal içine kapanık sadece kendisiyle vakit geçiren biri oldum. Boşuna bu hale gelmiyoruz. Kendimi zorluyorum ama içimden gelmiyor farklı davranmak.