Kızlar hepinize hayırlı geceler diliyorum öncelikle. 2 ay oldu dogum yapalım ve biraz sorunlarım var bilmiyorum aslında sorun degil de ben mi doluyum biraz burdan size anlatmak istedim etrafımda ne güveneceğim ne de böyle dertleşecegim kimsem yok. Ben 2015 senesinde ailemin zoruyla evlendim biriyle istemeden eşim madde kullanıyordu ne yaptım ne ettim birazda bizimkilere inat ettim ve onu boşadım 4 kimseyi almadım hayatıma ve çok zor geçen senelerim oldu psikolojik tedaviler onlar bunlar çok şey yaşadım o süreçte istemedim ben boşanmak istedim ama çok zoruma gidiyordu neden ben diye hep sorguluyordum ve bu arada 5 ay evli kaldım 2 ayı kendi evimde geçmedi küsüp geldim hep. Adam manyagın da tekiydi ilk 1 ay beni eve kilitleyip işe giderdi neyse geçti gitti boşadım toparladım derken şimdiki eşimle tanıştım tabi yine ailem vesilesiyle mecbur bırakıldım evlendim eşimin iki çocugu var eski karısından benim çocugum yok biri bende büyük kızı bende küçük kızı babaannesinde bu çocuklar annelerini görmüyor kadında ne arıyor ne soruyor çocuklarını eşim başta bana çok vaat verdi seni şöyle seviyorum şöyle senin için şunu yaparım bunu yaparım derken o güveni bana verdi büyük kızı da normalde bakmayacaksın dedi ve evliligimin 3 üncü günü kız bize geldi ve bana yspmafıgı şey kalmadı eşimle çok sorun yaşadım en son küs gittigimde hamile oldugumu öğrendim ve mecburen barıştık. Bü süreçte benim ailem var tabi ben kendi ailem için bir sürü şey yaptım 12 yaşımda işe başladım ve 3 senedir çalışmıştorjm elime geçeni aileme verirdim öyle deli gibi düşkündüm onlara hamileydim 8 aylık ne geldi eve yardım ettiler ne de gelip adam akıllı evi gördüler dogum yaptım gelip bana bakan olmadı ne zaman işleri düşse beni aradılar aynı şekilde Kayın validem de küçük kıza baktıgı için sürekli gel dedigi zaman gelicen git deyince gidicen hesabı yaptı yoksa küçük kızı da üzerinize atarım gibi gibi açıktan olmasa da tehditler uyguladı şimdi ne kendi ailemle ne de Kayın validem le görüşmüyorum çok yorgunum çok çabaladım emek verdim annem üzülmesin diye tuvalette aglardım görmesin de üzülmesin diye o kadar psikolojim bozuk oldugu halde onları düşündüm ama Bi şekilde uzak kaldılar benim ilk çocugum bu çocugu ne arıyor ne de soruyorlar şuan kardeşim fotograf istiyor arada atıyorum annem görüyormuş ordan kocam zaten malın teki 3 seneye girecek evlenelim ben parayı unuttum demez al şunu harçlık yap ağdamı pedimi bile gider alır utanmaz kıyafet almayı ayakkabı almayı unuttum çocugum olmasa çekilecek gibi degil bunların kahrı o kadar sıkıöın içinde kızı 11 yaşında telefon gelse o kim niye atıyor seni ne diyor onu giyme şunu giy herşeyim e bildiginiz karışıyor sürekli dedikodu peşinde çocuk eşimde diyor ki sen bunla ilgilenmek zorundasın kız sıfır kol giyse bana bağırıp çagırıyor kör müsün bu bunu giymeyevek demedim mi diyor kızı biraz özgür olmak istiyor kıyafetime karışmayın ben saçımı boyayafagım ben makyaj yapacağım babasına dut yemiş bülbül ama bana kaynana ya da kuma mı demeliyim bilmiyorum çok zorlanıyorum artık bezdim canımdan kızım var daha 2 aylık ne yapayım ne edeyim hiç bir fikrim yok kusura bakmayın başınızı agrıttysam bu kadar söyleyeceklerim bunlar özet sadece...