Ben düğüne 5 ay kalan babamı kaybettim ... dedemler düğünümü ertelemek istemedi babanın koyduğu tarih olsun dedi.. kapalı biriyim kuran ı kerimli düğün isterdim hep ama kınam da hevesim çok vardı .. tabi babasız kalınca kınamı da okumalı yapmak istedim ama ne düğün alisverisimden anladim ne düğünüm hala babasisligima ağlarım düğün fotografina baktıkça babam gelir aklıma ambulansa binmeden onceki son bakışı ... her ambulans gördüğümde ic cekerim ne bir çocuğunun düğününü görmek nasip oldu nede torun ... kızım ile mezerina gideriz mezarlıktan çıkarken kızım dede dedi el salladı daha 1 yaşındaydı o günden sonra daha da icime oturdu hep düşünürüm acaba babami mı görüyor diye .... kendi düğünüm de benim için cenaze gibiydi... hep icimde ulte kalacak babasiz evlenmek ... sizin de varmı hatırladıkça ağladığınız ukteleriniz