Allah gönlüne göre versin canım. En önemlisi sağlıklı olsunlar çocuklar. Benim de kızım 16 aylık, bir diyorum hadi tek kalmasın, ben 30 yaşındayım eşim 40 yaşında. Daha büyütüp yetiştirmek lazım okutmak lazım eşim de emekli olacak okul üniversite falan zor olmasın diyorum ama bir taraftan tek başıma büyüttüm kızımı kimse yok yardim edecek. Bazen kızıma kızıyorum bağırıyorum. Sonra kendime kızıyorum vicdan yapıyorum. Diyorum da kızıma çocukluğunu güzel yaşatayim, güzel davranayım kuzucuguma. Ikincisi hemen gelirse daha da zor olacak, çünkü kızım öyle böyle değil hiç durmuyor yetişemiyorum. Hicbiseye yetişemiyorum. Enerjim bitiyor. Daha önümüzde 2 yaş sendromu 3 yaş sendromu var. Iki çocukla tek başıma yapamam çocuklara psikolojik travma yaşatmayim. Eğer yardim edecek birisi varsa ve çocuğun biraz huyu usluysa kardeşini hemen doğur. Benim kimsem yok yanimda. Hani ben bebeğe bakacam yarim saat bir saat sen git duşunu insan gibi yap, tuvaletini acele etmeden rahat rahat yap, yüzüne maske yap, kendine bak diyen kimse yok. O yüzden Allah ne zaman uygun görürse o zaman doğururum:)
