Bi yandan düşünüyorum Bi yandan aglıyorum. Eşimden yana hiç umudum yok düzelmez ama küçk çocuğum var. Diğer taraftan şiddetli geçimsizlik sürekli tartışma ve ben çok yoruldum.
Ekonomik olarak gücümde yok eşim beni o kdar bastırmış ki özgüvenim bile kalmamış. Halbuki ben evlenmeden ailemden ayrı yaşadım okudum çalıştım özgürdüm hep.
5 yıldır evliyim 3 yılda sevgili olduk. Evlendiğimiz den beri hep Bi kavga ilk yıllar ailesi yüzündendi evde huzur kalmadı evliliğim alt üst oldu. Bidada toparlayamadık düzelir gibi oluyordu ama Bi türlü düzelmedi. Bunları içim yanarak yazıyorum Bi karar vercem ama çok iyi düşünmem gerek. Canım o kdar sıkkın ki uyuyamıyorum iştahım yok çok mutsuzum.
Şu an evde değilim boşanmasam bile eve gitmeyi şu an düşünmüyorum. O kadar kırgınım ki ben bunu haketmedim. Kimseye zararım dokunmadı ben bu saatte uyumak yerine aglamayı haketmedim çok zoruma gidiyor ama Bi yandan da olmuyor karşımdaki hiç çabalamıyor sevmiyor sanki artık. Boşa kürek çekiyorum yoruldum.