Ha bir de pazartesileri ben ise giderken bebek arkamdan ağlarsa "yine alıştırdın kendine haftasonu" diye azarlardi beni. :) yanında yemek yedirecek olsam "o onu yemez, bunu içmez, öyle yemez, böyle içmez..." uyutacak olsam öyle uyumaz... Çocuğumu bana ogretirdi. Şöyle yap, böyle yedir, böyle sever, böyle içer... Sanki yedi yabancıymışım da ziyarete gelmişim gibi... İnsan çok kırılıyor, çok üzülüyor. Kendi bebeğine uzak kaldığını, aranıza başka birinin girdiğini, bebeğinin senin yerine onu koyduğunu falan zannediyorsun ama öyle değil, annenin yerini kimse tutamaz. Zamanla bebek de anlıyor bunu zaten.