Ben sadece anlatmak ve dinlenmek istiyorum.
İkinci çocuğuma hamile olduğumu geçtiğimiz hafta öğrendim, hatta burada sordum testi size gösterdim. Akşamına eşime gösterdim, sanki bu çocuk kendi kendine olmuş gibi keşke olmasaydın dedi gözümün içine baka baka. Ayrılalım o zaman madem istemiyorsun dedim böyle şiddetli kavga ettik boşanmaya gitti mevzu. Neyse bu atlatıldı bir şekilde, sonra annesine söyledim. Sevinmek şöyle dursun, o da neredeyse oğluyla aynı tepkiyi verdi. Ağzının ucuyla hayırlısı olsun sağ salim gelsin dedi. Dün gittik hastaneye aramadı. Bugun ben kendim aradım konuşmak için, Benim oğluma ben orada yokken mevlüt yapıyormuş onun hazırlığı içindeymiş. Yine sormadı hastaneyi. Dedim en sonunda benim senden bir beklentim yok, sana güvendiğim de yok eğer bundan korkuyorsan merak etme sana yük olmayız dedim, bu seferde olur mu öyle işte ilk çocuğun gibi olmaz ama yine de severiz diyorlar. Duygularım zaten karmakarışık hiç kimsem yok bunlar böyle yaptı ya iyice soğudum. Okuduğunuz için teşekkür ederim. Lütfen kötü yorum yapmayın zaten olabildiğince kötüyüm. Eminim içinizde bu yazıyı okuyup iyi dileklerini gönderecek insanlar vardır. Teşekkürler..